IDOL KO SI SIR 3 (BOOK 2)

Author: Michael Juha

“Anong ginawa nya jan sa taas? Bakit kasi...” paninisi ko.

“Nag-harvest ng tuba... Wala yan, wag kang mag-alala.”

“Nakatingin pa ba sya sa atin?”

“Hindi na. Pababa na sa puno... at uuwi na yan” sagot ni Sir James

“Nakita nya tayo, ano?”

“Malamang.... Pero, wag ka ngang mag-alala. Mabait yang si Anton. At kung nakita man nya tayong naghalikan, di nya ipagsasabi iyon.” Pag-eexplain nya, naka-akyat na muli sa batong inuupuan namin, basang-basa ang saplot sa katawan.

“Ganun lang? Di ka natatakot?”

“Bakit ako matatakot? Isa pa, kung nakita man tayo, e... ano ngayon? Wala na tayong magawa, diba? Tapus na yun. Kaya, cool ka lang.” paniguro nya. Nung makalapit na sa akin bigla nya akong itinulak dahilan upang malaglag ako sa tubig.

“James! Loko ka ha!” at tumalon na rin sya at lumangoy papalayo. Naghabulan kami sa tubig hanggang sa mapagod, nakatayo lang sa parteng ang lalim ay hanggang leeg. Niyakap nya ako, hinalikan. Naghihipuan kami ng mga maseselang parte ng katawan namin... Hanggang sa malasap naming muli ang sarap ng aming pagmamahal. Nakaraos din kami sa tubig, abot-langit ang nadaramang kasiyahan.

Ngunit sa kabila ng kasiyahang nadama, sumisiksik pa rin sa utak ko ang pagpasok ni Anton sa eksenang iyon. Kinakabahan ako na baka ipagsasabi nya at malaman ng buong pamilya – nina Tatay Nando At Nanay Narsing at ang panganay na si Maritess ang ginawa namin ni Sir James.

Sixteen lang si Anton nung una ko syang makilala at makasama, tatlong taon na ang nakaraan. Eighteen lang din ako noon. Iyon yung estudyante pa lang ako ni Sir James at ipinadala sa pamilya ni Tatay Nando para sa immersion requirement ko. Pangalawang anak si Anton nina Tatay Nando at Nanay Narsing, at panganay na lalaki sa pamilya. Kahit 16 lang siya, 5’8 na ang height, bilog ang katawan at malalaki ang muscles dahil sa nasasabak na sa mabibigat na trabaho kagaya ng pag-aakyat ng puno at paghahakot ng nyog, pagbubungkal ng lupa at pag aararo. May hitsura din si Anton, matungis ang ilong, maganda ang mga mata, makapal ang kilay at ang pinaka-attractive sa lahat ng parte ng mukha nya ay ang kanyang dimples, at pantay at mapuputing mga ngipin. Kumbaga, yun ang pamatay nya. At kapag ngumiti, hindi pweding hindi ka mabighani nito. Yun nga lang, dahil sa ang trabaho ay sa lupa at ang pagkokopra ng nyog, sunog ang balat nya, may mga rashes, at ang sinusuot ay mga gusgusing damit. Ngunit kung pasusuotin lang siya ng gaya ng mga sinusuot ng mga mayayaman at mga artista at i-makeover pa, di hamak na magii-stand out sya sa kanila.

Dahil sa halos ka-edad ko lang, sya ang naging close ko sa dalawang buwan kong pagii-immerse. Sa lahat ng hirap kong na-experience nanjan palagi si Anton sumusuporta, nagtuturo, nag-eencourage sa akin, nagpaalalang kaya kong gawin ang kung ano man ang kaya din nya. Sa kanya ko natutunan kung paano humawak ng itak, ng lagari, ng palakol; kung paano umakyat ng puno ng nyog, o sumakay sa likod ng kalabaw, mag-araro, o magtanim ng mais; kung paano magharvest ng nyog, o ng coconut wine, o manghuli ng isda.

At ang di ko malilimutang nakakatawang mga experiences sa kanya ay una, yung nakagat ako ng ahas. Bigla na lang akong nanlumo nuon, halos matumba na sa takot. Agad initak ni Anton ang ahas, at mabilis na hinubad ang T-shirt, at ginawang tourniquet sa itaas na parte ng binti ko. Tapos, kinudlit ang dala-dalang itak sa nakagat na parte at sinipsip ng sinipsip ang dugo at ang kamandag. Halos mawalan na ako ng ulirat sa nerbyos na baka yun na ang huli ko. Pumapasok na sa isipan ang mommy at si Sir James na baka di ko na sila makita pang muli. Ngunit nung dumating na si Tatay Nando, tiningnan yung ahas, at sinabi sa amin na di naman daw pala makamandag ang klase na kumagat sa akin, pakiramdam ko bigla din akong lumakas. Tiningnan ako ni Anton na ang mukha’y mangiti-ngiti.

“Anton, alam mo ba na hindi naman pala makamandag ang ahas?” tanong ko sa kanyang curious sa ginawa nya sa akin.

“A.... oo, Carl, alam ko.” sagot naman nyang ang mukhay tila napaka inosente, kamot-kamot ang ulo.

“At bakit mo kinudlitan ang binti ko at sinipsip ang dugo?”

“A... e...” sagot nyang hindi magkamayaw kung anong sasabihin.

“A... e... Ano?” pangungulit ko, sabay dilat ng mata.

“E... nataranta na ako eh!”

“Langya ka! Kaya siguro halos mawalan na ako ng ulirat ay dahil sinipsip mo ng sinipsip ang lahat ang dugo ko. Sa pagsipsip mo yata ako mamamatay e, hindi sa kagat ng ahas!” Tawanan na lang kaming tatlo ni Tatay Nando.

Ngunit sa pangalawang insidente, doon ko na talaga natuunan ng konting pansin si Anton. Mejo nakikiliti kasi ako sa ginawa nya sa akin. Naligo kami noon sa ilog. Marunong naman akong lumangoy ngunit dahil sa naging kabiruan ko na sya at kapatid na rin ang turing, niloko ko. Nung nasa malalim-lalim na bahagi na ako ng ilog, sumigaw ako, kunyari nanghingi ng saklolo. “Saklolo! Saklolo! Malulu – glug, glug, glug...” at kunyari lumubog na ako.

Mabilis nya akong sinaklolohan. In fairness, magaling sya sa pagsagip. Dahil na rin sa angking lakas madali din nya akong nairating, at nabuhat pa, hanggang sa baybayin ng ilog. Nagkukunyari akong walang malay, hindi pa rin gumalaw kahit na inilapag na nya ako sa may damuhan. “Carl! Carl!” ang tarantang-tarantang sigaw nya, hablot-hablot ang braso ko. Inilapit nya ang tenga nya sa mukha ko, pinakinggan ang paghinga. Nagkunyari na rin akong hindi huminga kaya’t sa pag-aakalang nalunod talaga ako, inupuan nya na ang tyan ko at pina-pump ang dibdib. Nung di pa rin ako gumalaw, ibinuka nya na ang bibig ko at kahit nangingimi, sinabayan na rin ng mouth-to-mouth. Pump sa dibdib, buga ng hangin sa bibig ko, di magkamayaw. Halos di ko na mapigil ang sarili na bumigay sa tawa sa napansing takot at pagkalito ni Anton, at sa ginawa na ring palapat ng mga bibig namin. Sa totoo lang, may dulot na kiliti din sa akin ang ginawa niyang iyon. Langhap na langhap ko ang bango ng bibig nya. Tinigasan ako.

Siguro, nademonyo na rin ang utak ko at dala na rin ng kagustuhang tuluyan na syang pikunin, nung inilapat nya uli ang bibig upang bumuga ng hangin sa bibig ko, bigla ko nalang syang niyakap at idiniin ang ulo nya sa ulo ko upang ma-lock ang pagkadikit ng mga labi namin. Sinipsip ko ang mga labi nya, nilaro-laro ang dila sa dila nya. Nakita kong lumaki ang mata ni Anton sa pagkabigla. Pumiglas sya ng bahagya, ngunit laking gulat ko din nung hindi ko inaasahan ang pagpaparaya nya sya sa ginagawa ko. Iyon ang lalong nagpapainit sa akin. Tila nakikilaro na rin ang mga dila nya at nakisipsip na rin sya sa mga labi ko. Halos isang minuto din yung tagpo na iyon at nung parang nanumbalik ulit ang katinuan ng utak, itinulak ko na lang syang bigla sabay tayo, pinagmasdan syang napatihaya sa harap ko.

Sa kabiglaang di maintindihan ang ginawa ko at ang biglang pagkalas, para syang napako sa kinalalagyan, nanatiling nakatihaya lang, ang dalawang kamay ay nakatukod sa lupa. Binitiwan ang ngiting-pilit bakas ang pagkalito sa mukha, nagpang-abot ang kilay at ang mata ay nakatutuk sa akin, parang nagtatanong kung ano ba talaga ang gusto kong mangyari o ibig sabihin, naghintay ng kung ano ang explanation na lalabas sa bibig ko.

Ngunit hindi ako nagseryoso. Bagkus ang bulalas ko na lang ay, “Huli ka!” at sabay bitiw ng malakas na tawa.

“Tarantado!” ang naisagot nya, pakiwari ay naisahan sya. At simbilis ng kidlat, dali-dali na syang tumindig at akmang hahabulin na ako.

Tumakbo ako sabay tukso sa kanya, “Tol, pramis, kung nakita mo lang sana ang hitsura mo, simputla ng papel ang ang mga labi at mukha. Mas mukha pang ikaw ang nalunod kaysa sa akin e! Nerbyoso ka pala, tol, grabe ka!” Halos sumakit na ang tyan ko sa katatawa habang tumatakbo, habol-habol nya.

At yun... naghabulan kami at nung magpang-abot nagbubuno at pagulong-gulong na sa lupa sa pagtatagisan ng lakas. Tapos noon, tawanan. At nung mapagod na, naligo ulit sa ilog.

Ganyan kami ka-close ni Anton sa dalawang buwan kong immersion. Kung si Sir James ang dahilan at nag-push sa akin upang magbago ang pananaw sa buhay, si Anton naman ang gumabay sa akin sa hirap na dinaanan sa pag-aadjust, patungo sa tuluyan ko nang pagbabago. Pag nanjan si Anton, nalilimutan ko lahat ng hirap ng paghahanap sa dating nakagawiang luhu. Pag nagkasama kami nyan, walang oras na di kami nagtatawanan, o nagbibiruan. Kapatid na talaga ang turing namin sa isa’t-isa, walang kyeme-an. Minsan, may pikunan ngunit nawawala din at hahantong ang lahat sa tawanan o kaya’y sa harutan, habulan o wrestling. At dahil na rin siguro sa wala akong kapatid, napakagaan ng loob ko sa kanya. At wala rin akong nararamdamang malisya. Siguro dahil hindi naman talaga lalaki ang hinahanap-hanap ko. In fact, sa panahong iyon, litong-lito ako sa di maipaliwanag na sobrang pag-a idolize kay Sir James. Yun ang bumabagabag sa isipan ko sa mga panahong iyon.

Kinagabihan nung araw na nag-kunwari akong nalunod, nag-inuman kaming dalawa ni Anton, sa loob ng kwartong ipinagamit sa akin ni tatay Nando. Kaming dalawa lang, at dahil walang mga upuan, naka-upo lang kami sa papag, paharap sa isa’t-isa. Nung mejo nalasing na kami, napunta ang usapan sa sex.

“Sixteen ka pa lang tol, diba?”

“Oo.”

“E...” pag-aalangan ko. “Panu yan, naka-experience ka na ba?”

“Ng ano?” ang inosente nyang tanong.

“Ng ganyan” Binilog ko ang kanang palad, ipinasok sa bilog ang hintuturo sa kaliwang kamay at inilabas-masok iyon.

Natawa sya. “Bastos!”

“Anong bastos. Tol, pareho tayong lalaki. Kanino mo ba i-share ang ganyang topic kungdi sa kapwa lalaki, diba? O, ano...? Wala ka pang experience ano?” pangungulit ko.

“Ni hindi pa nga ako nakapanood ng bold na palabas, o ni bold na picture man lang e.” ang sagot nyang mejo nahihiya. “Wala kasing TV dito sa amin, wala rin kaming CD player... hanggang radyo lang kami.”

“Talaga? Kahit na halik, di mo pa naranasan?”

“Sinong hahalikan ko, kalabaw? E, wala naman akong girlfriend?”

Mejo na-excited din ako sa narinig. “Sandali...” at sumiksik na naman sa utak ang lokohin sya, nanlaki ang mga matang tiningnan sya. “Ibig sabihin... kanina lang naganap ang first kiss mo, sa tabi ng ilog, at sa akin?”

Napatingin sya sa akin, “Tarantado!”

“Oo nga tol. Panu yan, di mo na ako malilimutan nyan, hehehe”

Ngingiti-ngiti lang sya.

“Di nga tol... nasasarapan ka sa halik ko kanina no? Sabihin mo, sabihin mo?” tanong kong nakangiting-aso.

“Hindi ko alam, hehehe. Parang...” napahinto sya “ganun pala ang feeling kapag may kahalikan?“

“Tangina, sabi ko na nga ba e. Nasasarapan ka e. Tinigasan ka e! Kaya pala hindi ka nakatayo kaagad kanina no?”

“Hehe, oo nga e.”

“E... nagsasalsal ka na ba?”

“Nag try ako kaso di pa ako nilabasan e.”

“Sa buong buhay mo? Hindi ka pa nalabasan?”

“Oo.”

“Tangna, virgin na virgin ka pa? Syeeetttt!”

“Di ako marunong talaga e. Sumasakit na lang ang kamay ko di pa rin ako nalabasan.”

“Hahahahaha! alam mo, tol, tayong mga lalaki dapat nagsasalsal para kung maka-enkwentro na ng babae, hindi na mahirapan. Panu yan kung may babae na ngayon at hindi ka pa handa?”

“Ganun ba yun?”

“Oo naman. E, kung yang sa kamay hindi ka pa nalabasan, panu na sa totoong tagpo? E, di pahirapan mo pa ang babae nyan?”

“E, anong dapat kong gawin?”

“E, di pilitin mong malabasan ka talaga kapag nagsasalsal ka. Gusto mo ipapakita ko sa iyo ang bold na magazine na dala ko?” at ipinalabas ko ang playboy magazine na dala, binuksan iyon at ipinakita sa kanya.

Halatang nanlaki ang mga mata ni Anton sa nakitang mga hubad na babae sa magasin at sa iba’t-ibang posisyon ng pagtatalik. Ramdam kong iyon ang una nyang pagkakita ng ganung klaseng mga letratong pampalibog. Kahit naka-upo, pansin kong palaki ng palaki ang umbok sa harapan nya. Hindi sya makapagsalita habang aliw na aliw sa pagtitingin sa mga letrato, halos tutulo na ang laway.

“O, ipalabas mo na yang si junior mo at salsalin mo na.” pag-udyok kong tila nakikiliti sa nasaksihan sa kanya.

“Dito? Ngayon na?”

“Oo naman! Alangan namang sa kwarto ninyo ni Dodong, e nandun yung kapatid mo.”

Hinipo nya ang sarili, tiningnan ako, nag-aalangang ipalabas iyon. “Tayong dalawa na, sabayan mo ako... para di naman ako mahiya” pagmamakaawa nya.

Dahil nalilibugan na rin, hinubad ko na kaagad ang t-shirt, ang shorts, ang brief at bumugad sa kanya ang galit na galit ko ng pagkalalaki. “Ok...” Hinaplos ng hinaplos ko iyon, habang nakatingin sa kanya.

Tiningnan ni Anton ang ari ko. “Grabe, malaki at mamula-mula ang ari mo, Carl!” ang komentaryo ni Anton na parang noon din lang nakakita ng tigas na tigas na ari ng iba.

“Kung gusto mo, turuan pa kitang susuhin to, eh!” sabi ng utak kong nademonyo. Nginigti-ngiti lang ako.

Hinubad na rin ni Anton ang lahat ng saplot nya at lumantad sa akin ang magandang hugis ng katawan, ang gandang umbok ng pwet at higit sa lahat, ang malaking ari nya.

“Putsa! Halos kasing laki at haba na ng ari ni Sir James iyon ah!” sambit ng isip ko.

Sinimulan na nyang batihin ang sarili, ang mga mata’y nakatutok lang sa magasin. Paminsan-minsan ko ding tinuturuan sya kung paano hawakan ang ari nya at paano iyugyug ang kamay “Ganito, wag masyadong sakalin, sinasakal mo eh. Yan, ganyan lang palagi...”

Habang nasa ganung pagsisikap si Anton, aliw na aliw naman ako sa katitingin sa kanya, himas-himas ang sarili at inaantabayanan kung malapit na sya at sasabayan ko. May mahigit labing limang minuto din ang lumipas at hindi pa rin sya nilabasan.

“Tangna, ang tagal pala talaga nitong labasan.” sabi ko sa sarili. “Matagal ka pa ba, tol?”

“Di ko alam e... mejo mahapdi na nga yung balat.”

Sa nakitang pagsusumikap nya at sa inip na rin, parang naawa na ako. Tumayo ako at pinatayo ko sya, isinandal sa dingding habang hawak-hawak sa isang kamay nya ang magasin, ang isang kamay patuloy sa kanyang pagbabati. Tapos, idinampi ko ang bibig sa utong nya, dinila-dilaan iyon at sinipsip-sipsip, ang isang kamay ko ay nakayapos sa katawan nya. Napaungol sya at napansin kong binilisan ng binilisan na nya ang pagbabati. Maya-maya, inilaglag na lang nya ang magasin, hinablot ang buhok ko at ikinabig iyon upang magpangtapat ang mga ulo namin. Parang magnet na naglapat bigla ang mga labi namin, at kasunod nun ay ang pagpapakawala nya ng malalim na ungol. “Uhhhhhhhh, ahhhhhhhhhh!” Binilisan ko na rin ang pagbati ko at halos sabay na pagpulandit ng mga tamod namin; ang sa kanya ay tumama sa dibdib at tyan ko at ang akin naman ay sa kanya. May pagkalabnaw ang tamod nya, halatang unang beses pa lang siyang nilabasan. At kahit na pareho na kaming tapos, ipinagpatuloy pa rin ng mga kalahating minuto pa ang lalaplapan ng mga labi namin, pansin ang pagpipikit ng mga mata ni Anton, tanda ng sobrang sarap na tinamasa.

Nung mahimasmasan na, bakas sa mukha ni Anton ang pagod ngunit sobrang saya na naramdaman. Binitawan ang napakaganda ng ngiti na animoy nakatikim at nakadiskobre ng isang napakasarap putaheng nuon lang nya natikman sa tanang buhay nya.

“O, anong feeling ng nilalabasan?” tanong ko.

“Nakakapanlumo, pero ang sarap pala! First time ko talagang maranasan ang ganun. First time ko ring makakita ng tamod ng tao, lalo na tamod ko, ehehehe.”

“O kita mo na. Pero wag ka, baka hanap-hanapin mo ako, loko ka pinagbigyan lang kita. Babae ang type ko” sabi kong tumatawa. “Atsaka, dahil first time mong makakita ng tamod, heto, amoyin mo at lasahan mo na rin” at pinahid ko ng daliri ang tamod nyang nagkalat sa tyan ko at biglang iminudmod yun sa ilong at bibig nya.”

“Pwe! Mapakla!” sabi nya na ang mukha‎’y halos hindi ma-drowing.

At bago pa sya makapagsalita ulit, ipinahid ko naman ang buong palad ko sa tamod kong nagkalat sa tyan nya at iyon naman ang biglaang iminudmod sa mukha nya.

“Urrrkkkkk! Salbahi ka talaga!” Pinabayaan na lang nya ang tamod ko sa mukha nya at mabilis na pinahid din nya ang tamod nyang nagkalat sa tyan ko upang makaganti. Ngunit naagapan ko sya at nagpambuno kami, hanggang sa nagpapaikot-ikot na ang mga katawan namin sa papag sa pagtatagisan ng lakas... Nung mapagod, tawanan na lang. Naglinis kami ng aming mga katawan, at bumalik na si Anton sa kwarto nila ng kapatid nya.

Kinabukasan, parang wala lang nangyari sa amin. Walang nagbago. At simula noon, ramdam kong nagsasalsal nang mag-isa si Anton dahil may mga araw na hinihiram nya ang magasin ko, at may mga pagkakataon ding kusa nalang itong nawawala at ibinabalik. At kahit nagpaparamdam sa akin si Anton na gawin muli naming sabay ang ganun, hindi ko na pinatulan pa. Hindi na iyon nasundan.

Yun ang experience ko kay Anton sa dalawang buwan kong immersion sa pamilyan niya, tatlong taon na ang nakalipas. At nung bumalik ulit ako doon para kay Sir James, 21 na ako at 19 na rin sya, si Sir James ay 26. Kaya ganun nalang ang pangangamba ko na baka nahuli nya kami ni Sir James na naghalikan sa batis dahil sa experience ko na iyon sa kanya. Baka maisip nya, “Akala ko ba, babae ang type ni Carl?”

Ngunit may sumiksik ding konting sundot sa utak kong di maiwasang magtanong, “Kumusta na kaya si Anton? May experience na kaya sya sa pakikipagtalik?” At kapag binalik-balikan ko sa isip ang nangyaring iyon sa amin lalo na’t sa akin nya naranasan ang unang halik at ang magparaos, parang may kiliti na ring di maintindihan akong nararamdaman...

(Itutuloy)