Nang ikinasal muli ang aking ina, hindi ko makasundo ang kanyang bagong asawa. Sariwa pa sa aking alaala ang pagkatao ng aking kinagisnang ama kahit na sampung taon sa siyang namatay. Sa isip ko wala nang makapagpalit pa sa pagmamahal na naramdaman ko nang buhay pa si itay.
Muhing-muhi ako sa kanya. Inagaw nya sa amin ang alaala ni itay. Ngunit nagbago ang lahat mga limang buwan pagkatapos ng kanilang kasal.
Isang magaling na negosyante ang mommy at maunlad ang negosyong napag-iwanan ng aking ama na ngayon namamahala nga ay ang aking ina. Kadalasan ay umalis siya papunta sa ibang lugar upang makausap ang mga kliyente o potential na kliyente. Ang kanyang bagong asawa naman ay may sariling negosyo rin at sa pagkadinig ko ay magaling ding magdala ng pera.
Ngayong gabi ay isa sa mga araw na yon na wala ang mommy. Napagpasiyahan kong maunang kumain ng hapunan at magpahinga sa silid ko ng maaga upang makaiwas sa aking step-dad. Mga isang oras pagkaraan, habang ako'y nakahiga na at inaantok, narinig ko na parang nabuksan ang pintuan at may parang pumasok sa aking silid. Hindi ko alam kung sino ang pumasok sa aking silid na kaagad na sinara ang pintuan. Naisip ko na baka umuwi ang mommy pero hindi ko matandaan na pumasok ang aking ina sa aking silid na parang pusa na natatakot lumikha ng ingay.
“Gising ka pa, baby?” Boses ng aking step-dad! Pabulong ang kanyang tinig at naramdaman kong nakatayo siya sa tabi ng kama ko. Sa isip ko na kung di ko siya sagutin ay mapagkamalan niyang tulog na ako at lalabas na siya. Pero ang kinaiinisan ko talaga na tawagin nya akong “baby” samantalang ako'y labinlimang taon na at malaking bulas na.
Pagkaraan ng ilang sandali ay naramdaman ko ang kanyang may kalakasang paghinga sa tabi ko. Hindi pa rin siya umalis. Naramdaman ko maya-maya ang pagbaba ng kumot na bumabalot sa akin. Nakasuot lang ako noon ng boxers at walang pangitaas tulad ng nakasanayan ko. Sa hindi ko mapaniwalaang kadahilanan nanatili akong hindi gumalaw datapwat nakabilad na aking katawan sa kanyang harapan.