PARAFFLE 13

By: Mike Juha

Sobrang naaaliw talaga ako sa ginawa niya. Pakiramdam ko ay tuluyan nang nawala ang pagkahilo ko.

Habang kinakain namin ang siopao, may mga durog-durong na nalalaglag sa harap namin na siya namang dahilan upang lalo naming higpitan ang pagkakayakap sa isa’t-isa, upang di tuluyang malaglag ang mga ito sa kama. At syempre, malalagkit ang mga pira-pirasong nagkalaglagang palaman at iniipit pa ng aming mga katawan. Parang “Ewwwww!!!”

Pero sige lang. Wala kaming pakialam. Para kaming sumali sa isang parlor game kung saan kailangang huwag ilaglag ang siopao sa pagkadikit nito sa aming mga bibig.

At sa pagkakagat at pagkakain naman namin ng siopao na hindi hinahawakan ng kamay, ang naisip ko na lang ay kapag siya ngumunguya, ila-lock ko sa aking ngipin ang siopao upang hindi malaglag. At kapag natapos na siya sa kanyang pagnguya, ako naman ang ngunguya at kakain habang sa ngipin naman niya naka-lock ang siopao upang hindi ito malaglag. Syempre, may pagkakataong halos malalaglag na ito, na lalao namang nakadagdag kiliti dahil pipilitin talaga niyang saluhin ito ng kanyang nguso, ibababa pa niya ang ulo niya upang masalo atsaka iangat uli. Ganoon din ang ginagawa ko kapag siya ang nakalock at ako ang kakain at biglang bumaba ang siopao. Ganyan ang aming technique. Iningatan namin ang siopao na huwag malaglag habang alternate kaming ngumunguya at nila-lock sa aming bibig ang siopao bagamat hindi rin maiwasang magkalaglagan ang pira-pirasong mga malalagkit na palaman.

  

Hanggang sa naubos na ang siopao at nagpang-abot ang aming mga labi at naglpat ang mga ito. Pakiramdam ko, mas masarap pa sa siopao ang aking sinamsam. Sinipsip namin ang bawat labi, ang kanyang dila ay mistulang isang panlinis na foam na ikiniskis pa niya sa kailalimang parte ng aking bibig.

  

Maya-maya lang, ibinaba niya ang kanyang bibig sa aking leeg, sa aking dibdib, sa tiyan kung saan nagkalat ang mga nagkalaglagang tira-tirang palaman ng siopao. Ikiniskis niya doon ang kanyang dila at bibig. Sinipsip ang mga ito, sinamsam, kinain... na dinagdagan pa ng pagkakagat-kagat sa aking utong. Sarap na sarap ako sa kanyang ginawa na hindi ko maiwasang hindi mapaungol. “Ahhhhhhh! Anasarap naman boss!”

  

Hanggang sa nalinis niya ang bahaging iyon ng aking katawan at ang tanging natira na lang ay ang likido ng kanyang laway. Sobrang sarap ang aking naramdaman. Para akong lumulutang sa ere.

  

Pagakatapos, sa kanya ko naman ginawa ang parehong bagay. At hindi kagaya kong hubo’t-hubad dahil sa pagpunas niya sa aking katawan, sa t-shirt niya itinuon ko ang aking bibig. At kagaya ng ginawa niya, nilamutak ko rin ang mga tapon at tira-tirang palaman na dumikit doon hanggang sa mabasa ito ng aking laway.

  

Agad-agad niyang hinubad ang kanyang nabasang t-shirt ng aking laway at pagkatapos, hinawakan ng kanyang isangkamay ang aking ulot at idiniin niya ito sa kanyang dibdib, pahiwatig na dilaan ko iyon, halikan, sipsipin.

  

At iyon ang ginawa ko. Hindi siya magkamayaw sa sarap na naramdaman sa aking ginawa. Napaiktad siya, napabling-baling ang ulo, napaungol ng malakas. “Ahhhhhh! Ahhhhh! Ansarap bosssss!” habang patuloy lang ako sa aking ginawang pagsisipsip at pagkakagat sa kanyang dibdib, utong, at abs...

  

At dahil hindi ko na itunuloy pa ang paghahalik sa ibabang parte pa ng kanyang katawan, at marahil ay sa sobrang libog na rin, tumayo na lang siya, bakat na bakat pa sa kanyang pantalon ang bukol ng kanyang harapan at tinumbok ang CR.

  

Hinayaan ko na lang siya dulot ng dalang pagkahilo ko pa rin. Ngunit bago siya tuluyang pumasok sa loob ng CR, sinilip niya ako. “Ayaw mo bang sundan ako dito???”

  

Hindi ako sumagot. Ibinagsak ko muli ang aking katawan sa kama bagamat sa kaloob-looban ng aking isi ay may naghilahan kung susundan ko ba siya o hayaan na lang siyang makatapos...

  

Parang gusto ko ring gawin sa sarili ang ginawa niya sa loob ng banyo. Ngunit nahiya akong baka maabutan niya. At noong makabalik na siya, bakat sa kanyang mukha ang saya. Nakangiti siya at hinalikan muli ako sa labi.

  

Iyon ang huling natandaan ko. Ngunit sa gitna n gaming pagtulog, nagising ako habang tulog pa siya. Kahit med’yo groggy pa ang aking utak, tumayo ako at tinumbok ang banyo. At sa loob, pilit kong iniimagine ang ginawa ni Aljun sa banyo ding iyon habang pinapaligaya ko ang aking sarili...

  

Kinabukasan, sabay uli kaming pumasok sa eskwelahan. At dahil nadumihan ang kanyang damit noong nakaraang gabi gawa ng paglalaro naming sa siopao, t-shirt ko uli ang sinuot niya. Hindi na niya ako hinatid pa sa room. Late na kasi kaming nakarating para sa kanya-kanyang mga klase. Nasa kabilang building kasi ang room ko samantalang siya ay nasa kabilang building naman.

  

Hapon, nasa student center uli kami nag-umpukan. Dating gawi. Wala si Gina noon dahil may klase pa sa isang subjct kaya kami lang dalawa ni Fred ang naroon. Nakita naming nag-uumpukan din sa hindi kalayuan sina Giselle at kanyang mga kaibigang babae. Ngunit hindi naman kami inistorbo kaya ok lang.

  

“Woi, nagkita na ba kayo ni Aljun?” tanong kaagad ni Fred sa akin.

  

“Nasa loob pala ng flat ko naghintay sa akin kagabi at galit na galit kasi di ko sinagot ang mga texts at tawag niya.”

  

“OMG! Anong sabi?”

  

“Wala. Nag-explain lang... nag sorry, tapos hayun...” ang sagot ko. Ayaw ko kasing sabihin kay Fred ang mga intimate moments namin ni Aljun. Syempre, respeto ko na rin kay Aljun.

  

“Iyon lang? At tinanggap mo ang sorry niya?”

 “Oo naman. Hindi naman pala kasalanan niya eh... Sinet-up lang sya ng mga officers ng student council na inimbitahan din ni Giselle...”

  

“Pero hindi mo siya inaway? Sinisi? Ipamukha ang kanyang pagkawalang paninindigan?”

  

“Bakit ko siya aawayin? Ano ko ba iyong tao para awayin ko sa maliit na bagay?” ang nasisagot ko. Ewan, sobra ang pagsisinungaling ko talaga. Di ko kasi matanggap-tanggap sa sarili ko na may naramdaman ako kay Aljun. At lalo nang ayaw kong i-admit na ganoon na kami ka close sa isa’t-isa. Kasi... hindi naman talaga kami at sa isip ko ay baka naglalaro lang iyong tao sa ginagawa niya sa akin.

  

“Hmmmmp! Kunyari pa to! Alam ko pinagdadabugan mo iyon!” ang biro ni Fred.

  

“Tado!” ang sagot ko.

  

“Pero doon uli siya natulog sa flat mo Fwend?”

  

“Hindi ah! Umuwi siya.” Ang sagot ko na lang. “Kumusta naman kayo ni Jake?” ang dugtong kong tanong sa life guard na nakasama niya sa beach upang mailihis ang topic.

  

“Nakuha ko na ang kanyang puri kaya ok na ako.” Ang mataray na sagot niya. “At huwag mong i-divert ang usapan dahil mas importanteng topic si Aljun.” Dugtong din niya.

  

“Tado!” sagot ko uli.

  

“Fwend naman! Hindi mo man lang siya pinigilan na doon matulog sa iyo? Dapat maipakita niya ang pagka-sweet sa iyo, pambayad sa ginawa niyang pagbali sa sinabi niya...”

  

“Bakit ko siya pipigilan? At bakit ko siya patutulugin sa flat ko?”

  

Nasa ganoon kaming pag-uusap ni Fred noong dumating naman bigla si Aljun at naupo sa tabi ko. “Hi Boss! Hi Fred!”

  

Kitang-kita ko ang paglaki ng mata ni Fred noong makita ang suot na t-shirt na sinuot ni Aljun. Syempre, nabigla din ako. Nalimutan ko kasing suot pala niya ang t-shirt ko at nagsinungaling pa ako kay Fred na hindi siya doon natulog sa akin.

  

“Woi, kilala ko ang t-shirt na iyan ah!” ang deretsahang wika ni Fred kay Aljun.

  

Napangiti naman si Aljun na tumingin sa akin. “Kay Jun nga ito, pinahiram sa akin.” Ang inosente namang sagot ni Aljun.

  

Wala na akong nagawa kundi ang yumuko at tanggapin ang pagkahuli.

  

“At kumusta naman ang tulog mo sa flat ni Jun?” ang dagdag pang panghuhuli ni Fred, at nilakasan pa talaga ang pagsabi, inilapit pa ang bibig niya sa aking tenga. Napansin kasi niyang hindi na ako umimik at yumuko na lang.

  

“O-ok naman...” ang may pag-aalangang sagot ni Aljun.

  

At sa sagot ni Aljun na iyon, tuluyan nang bumigay ang excitement ni Fred. Bigla na ko na lang naramdaman sa ulo ko ang mga kamay niya at pabirong sinambunutan ako. “Haliparot ka! Bakit di mo inamin kaagad? Akala ko ako lang ang may lalaki sa gabing iyon? Pati pala ikaw? At buong magdamag pa! Punyeta ka!” ang pabirong sigaw ni Fred habang hablot-hablot ang buhok ko.

  

Wala na akong nagawa kundi ang itakip ang aking mga kamay sa aking ulo. Napalakas tuloy ang tawanan namin. Alam ko na sa loob-loob lang ni Fred, tuwang-tuwa siya at kilig na kilig na doon natulog ni Aljun sa flat ko.

  

“Sandali... kukuha lang ako ng mainum natin, nauuhaw ako eh!” sambit ni Aljun. Kasi wala kaming iniinum o kinakain habang nagkukwentuhan. Hindi naman kasi kami nagugutom ni Fred.

  

“Ako na lang Boss...” ang sabi ko at akmang tatayo na sana. Pansin ko naman ang mga malilikot na mata ni Fred at ang mukhang hindi ko maintindihan kung ngingiti o hahalakhak ng patago.

  

Ngunit mabilis din si Aljun na tumalikod at dali-daling tinumbok na ang canteen. “Huwag na! Ako na!”

  

Kaya naiwan na lang kami ni Fred na panay naman ang pangungulit sa akin kung ano ba ang nangyari sa gabing iyon at kung bakit itinatago ko pa ito.

  

“Wala nga Fred. Ang kulit mo! Casual lang kaming nag-usap at pagkatapos, natulog na kami.”

  

“Alam mo fwend... kilala kita eh. May kakaiba talaga d’yan sa mga mata mo o. Iba eh... parang may itinatagong misteryo.”

  

“Ang kulit mo talaga no? Walang nangyari at kung may gagawin man siya, ayoko!”

  

“Amfffff! Bakit hintayin mong siya ang may gagawin? Ano ba yan, paninda? Magbayad muna sya bago mo ibigay?”

  

Tawa naman ako ng tawa sa ginamit niyang analogy.

  

“O sya... kung paninda nga iyan, i-sale mo na fwend! I-offer mo ng 100% discount! Kumbaga promotion muna. Free! Sure babalik-balikan niya ang iyong paninda kapag natikman na niya. Kapag bumabalik-balik at hinahanap-hanap na niya, saka ka na magpabayad. O di ba bonggaciously bongga?”

  

Tawa pa rin ako ng tawa. “Para palang isang department store na kabubukas pa lamang!”

  

“Tumpak! At may ribbon cutting pa iyan fwend!”

  

Nasa ganoon kaming pagbibiruan ni Fred noong nakita naming parating na si Aljun at may dala-dalang tray na may tatlong large softdrinks sa paper cups at may tatlong siopao pa talaga ang inorder.

  

Noong isa-isa nang inilagay na Aljun sa harap namin ang siopao at softdinks, pabirong nagreact na naman si Fred. “Ay siopao??? Bakit siopao?” Ang pag-iinosentehang tanong ni Fred. Alam niya kayang paborito ko ang siopao. Ngunit siguro sadyang gusto lang niyang hulihin si Aljun kaya niya itinanong iyon.

  

Biglang natigilan si Aljun. “Bakit? Ayaw mo ba? Paborito kasi iyan ni Boss Jun eh... kaya iyan ang pinili ko. Akala ko gusto mo rin.” paliwanag ni Aljun.

  

At sa pagkarinig ni Fred sa sagot na iyon ni Aljun, hindi na naman siya mapigilan sa naramdamang kilig at napasigaw siya ng, “Ayyiiiiiiiii!!!” habang takip-takip ng kamay ang kanyang bibig, ang mga paa isinipa-sipa sa sementong sahig na parang sa isang batang tuwang-tuwa sa narinig.

  

Napangiti si Aljun na parang nawindang at nagtaka sa nakitang inasta ni Fred. Tumingin sa akin atsaka tumingin kay Fred. “Bakit???”

  

“May naalala kasi ako sa siopao na iyan!” ang palusot ni Fred.

  

“A-ano?” ang tanong ni Aljun na pansin pa rin sa mukha ang ibayong pagtataka.

  

“Ano na naman iyan!” ang padabog kong sabi. Alam ko kasing lumulusot lang siya.

  

At nag-imbento na ng kwento si Fred. “Kasi... ganito yan. Noong nanliligaw pa ang aking lolo sa aking lola, di ba uso pa noon ang pagsilbihan ang pamilya ng nililigawan?”

  

“Ok… Continue!” sagot ko habang sinimulan na naming kainin ni Aljun ang siopao at pabirong kinagat ni Aljun ang siopao niya at hinayaang nakadikit ito sa kanyang bibig na hindi hinawakan, pinaalala ang lihim na ginawa namin sa gabing iyon.

  

Napangiti naman ako, pinigilan ang sariling huwag hahalakhak at palihim siyang dinilatan, baka mahalata ni Fred.

  

Nagpatuloy si Fred. “…kaya ganoon ang ginawa ng lolo ko sa pamilya ng lola ko. Siya ay nagsasaing, naglalaba, nagbubungkal ng lupa, nagsisibak ng kahoy panggatong, umaakyat ng niyog... lahat ay ginawa ng lolo ko para sa aking lola. At pagkatapos ng ilang taong panliligaw...” sabay tawa sa salitang ilang taong panliligaw.

  

Tawa rin kami ng tawa ni Aljun sa salitang “taon” at syempre dahil sa sakripisyo ng panliligaw na taon-taon pala ang aabutin.

  

At nagpatuloy uli “...isang araw na parang gigive up na ang lolo, at siningil na ang lola ko ng kanyang matamis na oo. Ngunit imbis na sagutin ng lola ko ang lolo ko, ang ibinigay sa kanya ay isang plato na may dalawang magkatabing siopao. At sa pagkagulat ng lolo ko na iyon ang ibinigay ng lola ko imbes na sagot na ‘OO’, napakamot ng ulo ang lolo ko at napabulyaw ng, ‘Ano? Nagpakahirap ako’t lahat ng ilang taon at ngayon, dalawang siopao lang ang katapat?’ ang nasambit niya, hindi nakuha ang ibig sabihin ng lola ko sa pagbigay ng dalawang siopao. Kaya sa inis ng lola ko na hindi nakuha ang mensahe, kinuha ng lola ko ang isang siopao at inihambalos ito sa bunganga ng lolo ko sabay sigaw ng ‘O’. Tapos ang isang siopao naman sunod na inihambalos din niya sa bunganga ng lolo ko sabay bulyaw din ng ‘O’. At inis na inis na tinanong niya ang lolo ng, ‘Ngayon... siguro naman ay alam mo na kung ano ang mga siopao na iyan?’ Nag-isip sandali ang lolo ko at pagkatapos ay sumagot ng, ‘... asado???!’”

  

Maluha-luha naman ako sa katatawa sa kwento ni Fred na iyon. At ganoon din si Aljun, hindi halos maaawat sa pagtatawa.

  

Nasa ganoon kaming kasayan noong bigla ba namang sumulpot si Giselle sa aming mesa, dala-dala ang isang softdrink na nakalagay din sa isang paper cup at walang pasabing umupo sa harap ni Aljun, inilagay ang softdrink niya sa ibabaw ng mesa sa harap niya. “Hi Aljun!” ang sambit niya kaagad.

  

Syempre, bigla kaming natameme. Parang casual lang sa kanya ang pag-upo na dala-dala pa ang softdrink niya na para bang walang balak na umalis agad. Kaya nagsiyukuan na lang kaming dalawa ni Fred.

  

“Hi Giselle.” Ang sagot ni Aljun.

  

“How did you like the party?”

  

“Ah... it was fun.” Ang halatang pa-aalangang sagot ni Aljun.

  

“Really! Sabi ko na nga bang mag-eenjoy ka e...”

 “A… e...” ang nasambit lang ni Aljun na pakiramdam ko ay gustong gusto niyang mag-walk out.

  

“Alam mo Aljun... iyong nangyari sa atin sa room ko noong gabing iyon... wala sa akin iyon. Ok lang iyon.”

  

Pakiramdam ko ay biglang pumutok ang aking ear drum sa narinig. Nilingon ko si Fred na parang ganoon din ang naramdaman.

  

“Wait, wait, wait Giselle...” ang biglang pagbutt-in ni Aljun ang boses ay tumaas. “Walang nangyari sa atin, sa gabing iyon, ok? Inaamin kong nalasing ako, ngunit wala akong naalalang may nangyari. Huwag kang mag-imbento, please...” ang galit na sabi ni Aljun.

  

“Aljun... lasing ka kaya di mo na natandaan. Ngunit huwag kang mag-alala, naintindihan kita at kagaya ng una kong sinabi, wala na sa akin iyon.” Ang giit pa rin ni Giselle.

  

At doon na sumingit ni Fred. “Hoy! Babaeng hindi pantay ang boobs! Umalis ka nga rito! Lugar namin ito at hindi ka welcome dito! Bumalik ka sa grupo mong mga pakawala. Hayun sila o, naghihintay sa iyo!” sabay turo sa grupo niya.

  

Napatingin naman si Giselle sa boobs niya at inayos ang mga ito atsaka bumulyaw. “Hoyyyyyy! Bakla ka! Inggit ka lang sa boobs ko dahil wala ka nito! And for your information, hindi ako nagpunta dito para makipag-usap sa isang bakla! Ewwww! Si Aljun lang ang pakay ko kaya shut up!!!!”

  

“Shut up your face!!! Ikaw ang mag shut-up punyeta ka! Wala kang breeding! And for your information din, kung ganyang klaseng laspag na boobs lang at tabingi pa ang mapasa akin, huwag na! Ewwww! Kahit si Belo ay hindi kayang i-retoke iyan! At para malaman mong pumapatol ang isang baklang katulad ko sa isang pokpok na katulad mo...” Akmang tatayo na sana si Fred upang lapitan si Giselle noong bigla naman siyang sinabuyan nito ng softdrink sa mukha at nabasa ang kanyang t-shirt.

  

“O ano... lalaban ka pang bakla ka?!” ang bulyaw ni Giselle. Noon ko napagtanto na kaya pala siguro niya dinala ang softdrink niya ay upang makaganti kay Fred.

  

Nanlaki ang mga mata ni Fred sa galit at pagkagulat. Susunggaban na sana ni Fred si Giselle noong inunahan siya ng pagtayo ni Aljun na nagpagitna na sa dalawa. “Sandali, sandali...” ang sambit ni Aljun. “Ok lang ang maligo ng softdinks Fred, don’t worry...” ang sambit ni Aljun. Ewan kung ano ang laman ng kanyang isip at nasabi niya iyon.

  

“Hindi ok iyan para sa akin, idol!” Ang sagot ni Fred.

  

Ngunit ang sunod na ginawa ni Aljun ay ikinagulat naman namin. “Para sa akin ay OK lang naman.” sabay abot ni Aljun sa softrink niya sa mesa atsaka walang pagdadalawang-isip na ibinuhos ito sa kanyang dibdib. “Waaahh! Sarap!” sambit niya.

  

Sa gulat ko ay hindi kaagad ako nakapagsalita. Ngunit noong tiningnan ko si Fred na biglang natawa sa ginawa ni Aljun, natawa na rin ako. Ngunit ang hindi ko inaasahan ay ang pagdampot niya sa softdrink ko at ibinuhos din ito sa aking dibdib. “Arrrkkkkkk!!! Ano yan?” sigaw ko.

  

“Wala lang. Para enjoy tayong lahat!” ang sagot ni Aljun. Ewan kung ano ang plano niya sa ginawa niya pero sa nakita kong anyo niyang basang-basa ang t-shirt ay imbes na mainis, natawa na lang ako.

  

“Oo nga! Dapat enjoy tayong lahat!” ang sambit ni Fred sabay dampot din sa softdrinks niya at dura nito, “Gwwwwrrrkkkkkk! Pwe!” at pagkatapos ay isinaboy ang buong laman nito na may malalagkit na laway sa mukha ni Giselle.

  

“Argggghhhhhhh!” ang sigaw ni Giselle na nabasa din ang damit sabay nagtatakbo papuntang CR. “Walang hiyaaaaaaaaaa!!!”

 Nagkatinginan kaming tatlo at nagtatawanan.

 “Bakit mo ginawa iyon?” ang tanong ko kay Aljun.

 “Ang alin?” sagot niya.

 “Yung binuhusan mo ang sarili mo ng soft drinks?”

  

“Para damayan si Fred.”

  

Na sinagot naman ni Fred ng, “Wowwww! Touched ako idol! Grabeeehhhhh!!!”

  

“Ako... bakit mo din ako binuhusan?” ang tanong kong may bahid pagkainis.

  

“Para damayan mo ako....”

  

Na sinagot din ni Fred ng “Wooohhhhhhhhoooowwww! Kilig akoooooooooohhhh!!!!”

  

Feeling ko namula ang aking pisngi sa sinabi niya. Hindi ako makatingin sa kanya bagamat napangiti na lang akong tiningnan si Fred na nagbeautiful eyes... pahiwatig na ang haba-haba ng hair ko.

  

“Dapat nga sinapak mo na lang ang babaeng iyon e.” sabi ko.

  

“Hindi puwede. Hindi tayo dapat pumatol sa babae. Tayo ang magiging katatawanan, tayo ang makakantayawan kapag ginawa natin iyon.”

 “At least yung soft drinks na isinaboy ko sa mukha niya ay may laway ko. Nyahahaha!” tawa ni Fred. “Pero ako na nga lang sana ang sasapak sa kanya e!”

 Natawa naman si Aljun. “Mahirap na tol... Magkagulo. Ayokong may mag-aaway dahil lang sa... ano nga ba ang dahilan?” biro niyang tanong.

  

“Ikaw!” ang singit uli ni Fred. “Patay na patay sa iyo ang demonyang iyon eh!”

  

“Ano na ang gagawin natin ngayon?” tanong ko na lang, hindi na pinatulan pa ang sinabi ni Fred na patay na patay sa kanya si Giselle.

  

“Ano ba ang gamit ng flat na wala pang 5 minutes kung lakarin mula dito?” ang sagot naman ni Fred.

  

“Tumpak!” sagot ni Fred.

  

At sumaglit nga kami sa flat ko upang magbihis. Pinahiram ko si Fred ng t-shirt at ganoon din si Aljun. At pagkatapos, balik eskwela na naman na parang wala lang nangyari.

  

Alas 6 ng gabi, inihatid na naman ako ni Aljun sa flat ko.

 As usual, siya ang nagluto, naglinis ng kusina... Tinulungan ko din naman siya. Wala din naman kasi akong kaalam-alam sa pagluluto kaya hanggang hiwa-hiwa na lang ng mga kamatis, sibuyas, dikdik ng bawang ang tangi kong naitutulong habang busy naman siya sa kalan...

  

Ganoon pa rin ang set-up namin. Kuwentuhan, tawanan, biruan. At hindi mawala-wala ang kantahan. May gitara kasi ako sa flat ko. Simula noong nalaman kong magaling maggitara si Aljun ay naengganyo na rin akong mag-aral ng pagtipa.

  

Syempre, dahil hindi naman nawawala ang kaunting inuman ng beer, naging seryoso na ang aming usapan noong tumalab na ng kaunti ang alcohol sa aming katawan.

  

“Nakatikim ka na ba ng babae?” tanong niya.

  

“Hindi pa nga! Di ba sinabi ko na iyan sa iyo?!”

  

“I mean simula noong birthday ko na sinabi mong gusto mong tumikim muna ng babae ay hindi ka pa talaga nakatikim?”

  

“Sino naman ang titikman ko?”

  

“Marami namang nagka-crush sa iyo d’yan eh.”

  

“Hoy, Mr. Aljun Lachica... hindi ako ganyan. Ikaw ba ay ganyan? Basta may crush sa iyo, tinitikman mo?”

  

“Hindi naman palagi...” sagot niya.

  

Bigla naman akong napalingon sa kanya, nanlaki ang aking mga mata sa di inaasahang sagot. “Huwaaa! Ganyan ka? Pinapatulan mo talaga ang mga may crush sa iyo? Ilan na ba silang nakatikim sa katawan ni Aljun Lachica?”

  

“Mga 40 ka babae lang naman siguro...” ang nakangiti niyang sabi.

  

“Huwaaaahhhhh! Totoo?” ang seryoso kong tanong.

  

“Joke!” ang pagbawi naman niya.

  

“Iyong totoo!” ang giit ko.

  

“Joke lang iyon... hindi naman tayo ganyan ka-salbahe eh. Kapag ayaw ko sa babae... ayaw ko siyang paasahin. Mahirap na.” ang seryoso din niyang sagot. “Pero kung ibibigay niya ang sarili niya sa akin ng libre, tatanggapin ko ng maluwag sa kalooban.” dugtong niya. Ewan kung may bahid na katotohanan iyon o talagang purong biro lang.

  

“Waaahhh! Ganyan ka pala talaga!” ang nasambit ko.

  

“Naniwala ka naman?”

  

“Bakit hindi ako maniniwala? Ikaw naman ang nagsabi…”

  

“Huwag na nga nating pag-usapan iyan...”

  

Kaya hindi ko na iginiit pa ang issue bagamat parang may hatid din itong tinik sa aking puso.

  

“O sige... pag-uusapan na lang natin kung sino ba talaga ang crush mong pinagkakaguluhan sa eskuwelahan na pati ang mga high school ay nakikisakay na rin sa misteryosong lucky ‘G’ na iyan...”

  

Isang nakakalokong ngiti lang ang binitiwan niya. Dedma sa aking tanong.

 “Si Giselle ba?”

 Umiling siya.

 “Si Gina?”

 Umiling din siya.

  

“Eh, s-sino?” ang tanong ko na lang uli... hindi na binanggit ang pangalan ko. Para kasing tinablan ako ng hiya ba o takot na baka may iba pa palang transferee... o baka high school na transferee, basta parang may takot akong baka iiling din siya.

  

“Basta...” ang maiksi niyang sagot sabay lingkis ng isang kamay niya sa tagiliran ko.

  

Hindi na ako kumibo. Sobrang bitin kasi. Gusto ko mang banggitin ang pangalan ko upang maklaro kung ako nga ba, naalipin naman ako ng matinding hiya at takot. Siguro ganyan talaga kapag may naramdaman ka. Natatakot ka na baka mali ang nasa isip mo, naiinis ka kapag hindi mo nakuha ang kanyang iniisip o vice-versa, kung mistulang hindi din niya makuha ang iyon ipinapahiwatig naaasar ka o nalulungkot. “Haisssstt!” sa isip ko na lang.

  

Tahimik.

  

Hinawakan niya ang aking magkabilang pisngi at itinutok ang mukha ko sa mukha niya. “Ako... crush mo ba?” ang diretsahan niyang tanong sa akin.

  

Napa-“Huh!” naman ako. Syempre hindi ko inaasahan ang prangkang tanong na iyon. Kaya sa gulat ko ang naisagot ko na lang ay, “H-hindi ah! Bakit? B-babae ka ba?”

  

“Hindi naman pero bakit ka pumayag na halikan kita?”

  

“E... W-wala! Sinasakyan lang kita ah! Alangan namang sisigaw ako. E di makulong ka niyan. Underage pa naman ako. Corruption of minor kaya ang ikakaso sa iyo. Atsaka ikaw, bakit mo naman ako hinahalikan aber?” ang bawi ko ding tanong sa kanya na dahil sa gulat kung anong idadahilan ko ay kung anu-ano na lang ang naisip na isagot.

  

“Iyan... yan kapag ganyang nakita ko ang mga labing iyan na parang natuturete kung ano ang sasabihin... ang sarap talagang halikan.”

  

“Minor pa ako... 16 pa lang. Baka makasuhan kita.”

  

“Sige kasuhan mo ako. Hindi kita pipigilan...” ang mahina niyang sambit, ang mga mata ay tila nagmamkaawa, nangungusap habang dahan-dahang inilapit ang mukha niy sa mukha ko.

  

“B-bakit?” ang halos bulong ko na ring boses, nahawa sa mahina niyang pagsasalita at sa pagmamakaawa ng kanyang mga mata.

  

“Magatatagumpay lang ang kaso mo kapag pumalag ka...” sabay lapat na niya ng kanyang bibig sa bibig ko.

  

Wala na akong nagawa kung di ang magpaubaya. Tama naman siya. Hindi ako papalag. Kaya hindi magtatagumpay ang kso ko. Paano, nasasarapan din ako. Kasi... may naramdaman ako sa puso ko.

  

At muli nalalasap ko na naman ang pinakamabango at pinakamasarap na laway na hinahanap-hanap ng aking katawan...

  

Ngunit dahil ayaw ko talagang pumayag na may mangyari sa amin, ang ginawa niya ang ang pagmamakaawang sisipsipin ko na lang ang utong niya habang laruin niya ang sarili.

  

“Boss please, libog na libog na ako eh. Please…”

 At dahil wala naman akong ibang gagawin sa kanya, kaya naisip kong pagbigyan na lang siya.

  

Dali-dali niyang hinubad ang kanyang t-shirt at pantalon atsaka ang brief. At noong tumihaya na siya sa sofa, sumampa na ako sa ibabaw niya at sinimulang sipsipin ang isang utong niya.

  

Narinig ko pa ang mahina niyang pag-ungol noong dumampi ang labi ko sa kanang utong niya. “Ahhh!”

  

At noong sinisipsip-sipsip at dinila-dilaan ko na ang utong niya, sinimulan na rin niyang laruin ang sarili.

  

“Ahhhhh! Ahhhhh! Ansarap bossss!” ang ungol niya. Hanggang sa naramdaman ko na lang na binilisan niya ang pagtaas-baba ng makay niya sa kanyang ari at para siyang nakoryente. At naramdamn ko na lang na may tumalsik na likido sa aking mukha.

  

“Arrrrggghh! Nabasa ako!” sambit ko habang abot-tenga naman ang kanyang ngiti.

 “Ikaw… gusto mo?” ang sambit niya.

 “Ayoko…” ang sagot ko na lang bagamat libog na libog na rin ako. Naguguluhan kasi ako. Hindi pa ba ako handa o ayaw ko pa ring amining may naramdaman akong kakaiba.

  

Tumayo ako at humugot ng tissue at nilinis ang mukha ko atsaka inabot ko na rin sa kanya ang box nito.

  

Parang may naramdaman akong guilt sa ginawa ko. Pero sinasarili ko na lang, isiksik sa sarili na wala naman talaga akong ginawang masama dahil hindi naman ako nagpalabas… basta hindi ako bumigay. Ang pa-konsuwelo ko na lang sa sarili.

  

Kinabukasan sabay na uli kaming pumasok. Akala ko ko tuloy-tuloy na ang nangyari sa amin at unti-unti na akong mahulog sa kanyang bitag noong may nalaman ako mula kay Fred.

  

“Fwend… huwag kang mabigla dito ha?” ang salubong niya sa akin noong pagpasok ko pa lang sa silid-aralan.

  

“May sex videong kumalat kina Aljun at Giselle!”

 Pakiramdam ko ay biglang umikot ang aking paningin at nawala ang lahat ng lakas ko sa narinig...

  

(Itutuloy)