ANG FRESHMAN, ANG SOPHOMORE AT ANG VETERAN 5-6

By: Dalisay

Part 5: Ang Pep Squad: Aki at Austin

 Maagang dumating si Rafael sa school. Dumiretso sa sya sa gym kung saan napansin nya ang ilang estudyante. Mga naka P.E. uniform ang iba, marahil ay may klase ang mga ito. Dumiretso sya sa 2nd floor ng gym kung saan sila nag pa practice. Pag dating nya doon ay nakita nya ang ilang member ng squad. 

“Ang aga nyo ah. Wala pang 8am ah” bati ni Rafael sa mga ito. Tila naiilang naming tumingin ang mga ito sa kanya na di nakalagpas sa kanya. Kilala nya ang lahat ng miyembro ng squad. Lahat ito ay inabutan nya mula sa mga newbies hanggang sa katulad nyang veteran na. Inayos nya muna ang mga matts at drums na gagamitin. Pagka tapos niya ay saka nya muling hinarap ang mga ito.

“Alam kong may gusto kayong sabihin sa akin. Mabuti pang sabihin nyo na at wag nyo ng paabutin sa team huddle natin. Kung hindi man maganda yan, mas okay na tayo tayo na lang ang nakapag usap.” Tuloy tuloy nyang sabi. Ibang Rafael kasi pag nasa huddle na sya. Wala syang paki alam kung baguhan or veteran member ang kausap nya. Pag mali ito.. pasensyahan. Walang kaibigan. Walang ka batch mate. Pero hindi naman sya galit sa kanila as a person. Galit sya pag mali ang ginagawa ng mga ito. Pero after ng practice, bati bati na ulet.

“Eh..kasi Kuya Raf.. anu… kasi ganito yun.. ahmm.. ikaw na lang mag sabi, Lexy” sabi ni Japet na isa sa mga baguhan. “Bakit ako?! Kayo na. sa inyo ko lang naman nalaman un kanina eh” si Lexy na halos paiyak na. Biglang napataas ang kilay ni Rafael. Alam nyang may problem at kailangan nya itong malaman kaagad.

“Sasabihin nyo ba sa akin or hindi ko kayo isasamang tatlo sa line up for elimination.” May himig na pananakot na sabi ni Rafael. Lalong nataranta ang tatlo. Napayuko si Lexy at si Japet. “Dex, anu bay un ha? Sabihin mo na sa akin or ako mismo ang hahanap ng paraan para malaman kung anuman yang dapat nyong sabihin sa akin” si Rafael ulet.

“Kasi..po.. kuya Raf. Sila Eisen at Gerard po.. anu kasi… aun… ahmm.. naaksidente..nasa ospital po sila ngayon. Si Dex habang naka yuko. Di alam ni Rafael kung maiinis sya or maiiyak. Hindi magandang balita ito para sa team. “Bakit?! Anung nangyari sa kanila?” si Rafael na medyo napataas ang boses na lalong ikina taranta ng 3 members. “Kasi po kuya Raf, nagkaayaan pong uminom kagabi, nalasing po si Gerard. Pinigilan po naming syang mag drive ng motor nya pero makulit po.. Ayun, angkas nya pa si Eisen.” Si Lexy habang naka yuko.

“Kamusta na sila? Seryoso ba ang damage sa kanila?” sunod sunod nyang tanong. “okay na daw po sila. Ligtas na po. Medyo napuruhan lang sila kasi Si Eisen bali ang kaliwang braso tapos si Gerard puro sugat ang katawan at mukha.” Si Japet.

Napahawak sa ulo nya si Rafael. Si Eisen at Gerard ang 2 sa mga lifters nya. Sila din ang tosser para sa mga importanteng tosses sa routine. Malaking kawalan ang 2 sa squad. 3 weeks na lang at Elimination na. Di na option ang magpalit ng routine, hindi rin pwedeng gamitin ang mga trainees dahil required sa competition na dapat ay naka attend ng Summer Camp last summer. Pwedeng mag palit ng members kung ang ipapalit ay may cheerleading experience na at may proof na naging cheerleader or gymnast sila.

Malabong maging options ang try-out. Unless makaka kuha sila ng gymnast or former cheerleader mula sa mga mag ta try out. Pero ang possibilities na ito ay Malabo pa sa tubig ng kanal sa gilid ng canteen ng DSU. Walang gymnastic team ang DSU. At lahat ng cheerdancers from different colleges ay nasa team na.

“Sige na. Mag handa na tayo. Ayusin nyo na mga gagamitin natin. Pag uusapan natin ang bagay na ito pag dating ng iba.” Kalamadong sabi nya sa tatlo. Makalipas ang ilang minuto ay naayos na nila ang mga gagamitin. Dumating na din ang iba pang members ng squad pati mga drummers. Bago mag simula ang practice ay sinabi nya sa team ang nangyari sa 2 nilang kasamahan. Lahat ay nagulat at nalungkot sa nangyari. Napagka sunduan nila na pagkatpos ng practice ay sabay sabay silang dadalawin ang 2 nilang team mates. Napagka sunduan rin ng mga mga veterans at ni Rafael na mag pa try out. Kung wala man silang makuha mula doon ay saka na lamang nila pag pa planuhan ang susunod na hakbang. 

Natapos ang practice ng alas 3 ng hapon. Pero bago umuwi ang mga veterans ay gumawa muna sila ng mga posters at banners for the try out na mag sisimula sa Lunes. Alas 7 ng gabi ng matapos nilang ikabit ang mga ito. Sabay sabay na rin silang dumalaw sa ospital. 

Naka uwi si Rafael sa bahay nila. Pagod na ibinagsak ang kanyang katawan sa kama. Malilim ang kanyang iniisip, alam nyang di madali ang paghawak sa cheering squad. Pero hindi nya akalain na may ganitong kalaking problema na darating. Mas malaki pa sa hindi pag sipot ng tumahi ng uniform nila. Kaya sa araw ng competition ay lumang uniform ang suot nila. Paano nila malalagpasan ang problemang ito? Pero sa gitna ng tanong na bumabagabag sa kanya ay buhay pa rin ang pag asa nya na maayos nila ito. Nakatulugan na ni Rafael ang pag iisip tungkol sa problema nya sa team.

Alas 11 na ng umaga ng sya magising. Pakiramdam nya ay pagod na pagod sya. Mabigat ang pakiramdam nya ng bumangon sya sa kama. Kung hindi lamang Linggo at kailangan nyang mag simba at tapusin ang thesis nya ay di pa sana sya babangon. Dumiretso sya sa banyo upang maligo. Maka tapos makaligo at mag bihis ay diretso syang bumaba sa kusina para mag almusal. Naabutan nya ang kanilang Yaya na nag aayos sa kusina. Inaya sya nitong kumain at sumunod naman sya. Matapos maka kain ay dumiretso sya ulet sa kanyang kwarto. Hinarap nya ang kanyang computer. Nag simula syang mag type sa computer. Di nya namalayan ang oras. Kung hindi pa tumunog ang kanyang cellphone ay di pa nya mamalayan na alas 6 na pala ng gabi. 

“Hello.” Sagot nya.

“Papunta na ako dyan sa inyo. Sabay tayong mag simba. Mag ready ka na ah. Bye. See you.” Sabay baba ng kausap sa kabilang linya.

Napangiti na lamang sya. Bumalik sya sa computer para i-save ang mga nai type nya at tuluyan itong pinatay. Dumiretso sa banyo at naligo. Makalipas ang 30 minutos ay nakapag bihis na sya. White polo shirt at gray colored jeans ang isinuot nya terno ang isang white na chuck taylor sneakers. 

Konting ayos ng buhok at nagpa bango. Maya maya pa ay narinig nya ang busina ng sasakyan. Andyan na si Darwin. Mag sisimba silang dalawa. It’s been a while since the last time they went to church together. Nung 1st year college pa ata sila huling nag simba together. 

Bumababa si Rafael at nag paalam sa kanyang Yaya na mag sisimba sya. Pagka labas nya sa pintuan ay tumabad sa kanya si Darwin na gwapong gwapo sa suot na green collared shirt at white pants. Sandali syang natigilan sa nakita. Napa buntong hininga sya sabay ngiti kay Darwin. 15 minutes drive from Raf’s place to the nearest church. Umabot sila sa 7pm mass. After mag simba ay nag aya si Darwin na kumain ng dinner bago umuwi. Isang seafood restaurant ang kanilang pinuntahan. Kwentuhan, kumain at nag kulitan silang dalawa. Nai kwento rin ni Rafael ang tungkol sa nangyari sa squad. 

“Alam kong kaya mo yan. Hindi pa kita nakitang sumuko sa mga ganyang bagay” si Darwin.

“Salamat sa pag papalakas ng loob ko. Sana nga kayanin ko ito” si Rafael.

Isang matamis na ngiti ang sinagot ni Darwin sa kanya. Tanda na panatag ang kanyang best friend na kakayanin ni Rafael kahit anu pang problema ang dumating dito.

Past 10pm na ng makarating sa bahay si Rafael. Matapos maka alis ni Darwin ay tuluyan na nyang ni lock ang gate at ang main door. Sigurado sya na tulog na rin ang Yaya nya.

Pag pasok nya sa kanyang kwarto, nag shower at nag bihis sya ng pantulog. Inayos ang kanyang mga gamit sa school para bukas. Bukas na rin ang try out para sa kapalit ng 2 members nila. He’s hoping that they will find good replacements for those 2 members.

Nagpasya syang matulog matapos masiguro na ayos na lahat ang dadalhin nyang gamit bukas. Kakailanganin nya ng lakas para bukas. Mahabang araw na naman para sa kanya. 

Maagang pumasok sa school si Austin. Kagabi pa lang ay gusting gusto na nyang makita si Aki. Ilang araw na rin syang hindi makatulog ng maayos simula ng una nilang pag uusap. Kagabi bago sya matulog ay napag desisyonan nya na sisimulan na nyang suyuin si Aki. Bahala na si Batman ika nya sa sarili. Gusto nya si Aki.. ay hindi pala.. Mahal nya ito. Pag dating nya sa room ay naabutan nya si Aki na nag susulat. Biglang kumabog ng mabilis ang kanyang dibdib, hindi nya alam kung tutuloy bas yang pumasok or mag aantay sya ng kasabay na kaklase. Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan nya bago sya tuluyang pumasok.

“Good morning! Ang aga mo naman, Aki” bati nya ditto kahit halos lumubog na sya sa kinatatayuan nya.

“Good morning din, pakners!” sabay tawang bati ni Aki sa kanya. Natawa naman sya sa sinabi ni Aki. “Uy, good mood ka ata ngayon ah, samantalang last Friday halos ayaw mo akong kausapin” may himig na tampo na sabi ni Austin. “Di naman sa hindi kita gustong kausapin. Nagulat lang ako kasi bigla mo akong i napproach. Un lang un. Ito naman, sorry na.” si Aki sabay ngiti nito kay Austin. Hindi malaman ni Austin kung anu ang kanyang nararamdaman. Ang mga ngiti ni Aki ang pinaka magandang ngiti na nakita nya. Ang mala anghel na mukha nito, ang mapupulang labi nya na sa tingin ni Austin ay napaka sarap halikan. Lalong bumilis ang kabog ng dibdib nya, biglang nag init ang mukha nya. Bakit ganito na lang ang epekto ni Aki sa kanya. 

“Uy, okay ka lang ba? Namumula na mukha mo.” Si Aki na may halong pag tataka. “Ah.. eh.. oo naman. Okay lang ako.” Sabay bawi ng tingin ni Austin. Lihim na natawa si Aki sa itsura ni Austin. Muli nyang ibinalik ang atensyon sa sinusulat. Tinungo ni Austin ang kanyang upuan na may kalayuan sa upuan ni Aki. Naupong sandali si Austin. Kumakabog pa rin ang dibdib nya. Pero masaya sya dahil mukhang komportable na si Aki na kausapin sya. Marahil eto na ang tamang tyempo para ayain si Aki. Isang simpleng lunch lang with him ay ayos na sa kanya. Huminga sya ng malalim. Tatayo na syang muli ng biglang pumasok sa classroom ang ilan sa mga kaklase nila. Napaupo syang muli. “Wrong timing naman itong mga ‘to. Mamaya na nga lang” usal nya sa sarili.

Makalipas ang ilan minuto pa ay na kumpleto na rin ang klase at dumating na rin ang kanilang professor. Nag simula na silang mag klase. Pa minsan minsan ay nililingon nya si Aki habang ito naman ay abala sa pakikinig sa kanilang professor. Muling ibinaling ni Austin ang atensyon sa klase. Pero nasa isip pa rin nya si Aki.

Natapos ang una nilang klase. Pangalawa at pangatlo. Lunch break na. Kanya kanyang labas ang mga kaklase nila sa classroom. Tropa tropa ang magkaka sama. Napansin ni Aki na naka upo pa rin si Austin. Tila may inaayos na gamit. Sa di nya malamng dahilan ay nilapitan nya ito.

“Tara, lunch tayo” aya ni Aki dito. “Ha? Ako ba?” taklang tanong ni Austin. “Oo naman, may iba pa bang tao dito sa room bukod sa atin?” si Aki. “Sige ba. Pero treat ko ah. And I will not take NO as an answer” pabidang sagot ni Austin.

“Nakakhiya naman sa’yo. Wag na. KKB na lang.” pagtanggi ni Aki. “ Asus, tara na. nahiya pa naman itong maha..” nabiglang sabi ni Austin. “Anu yun?” tanong ni Aki. “Wala yun. Tara na sabi ko kasi gutom na ako” pag bawi ni Austin. Sabay silang naglakad papuntang canteen. Habang naglalakad ay nag ti text si Aki habang si Austin naman ay lihim pa rin nyang sinusulyapan ito. Nang marating sila sa canteen ay madali silang naka hanap ng lugar na uupuan. Si Austin ang umorder ng pagkain at si Aki ang naiwan sa upuan. Ilang minuto pa ay bumalik na si Austin at nagsimula na silang kumain. 

 Samantala….

  

Paakyat sa 2nd floor ng gym si Rafael. Ngayon ang simula ng 2 day try out nila for their pep squad. Pagdating nya ay nandun na ang iba pang veterans na makaka sama nya sa screening. May ilan na rin an estudyante ang sa tingin nya ay mag t try out. Naupo sya sa gitna ng 2 at tinanong nya kung ready na sila. 

Bago magsimula ay inannounce muna nya na tanging lalaki lang ang kailangn nila ngayon sa pep squad. Kaya mula sa 15 na mag ta try out ay 6 na lamang na natira. Nag simula na ang try out. Halos sumakit ang ulo nya sa mga nag try out dahil wala ni isa ay ang naka meet ng expectations nila. Kahit simpleng cartwheel ay hindi magawa ng kahit isa sa kanila. 

“Di man lang marunong magbasa ng mga requirements sa announcement” bulong ng isang veteran kay Rafael. Tumango sya. After 30 minutes ay natapos na ang try out. Sinabi nila na i po post nila ang mga pangalan ng mga nakapasa on Friday.

“Don’t lose hope guys. We still have tomorrow, and I’m sure makaka hanap tayo ng replacement nila Eisen at Gerard.” Si Rafael. Sumang ayon naman ang 2 nyang kasama. Sabay sabay silang bumababa mula sa 2nd floor patungo sa kani kanilang klase. Bukas na nila ipagpapatuloy ang paghahanap ng kapalit ng 2 nilang kasamahan.

Ang lingid sa kaalaman ni Rafael ay magbabago ang takbo ng buhay pep squad nya pag nahanap na niya ang ipapalit kina Eisen at Gerard. Isang malaking pagbabago na kahit sya ay hindi nya aakalaing mangyayari.

Part 6: Aki; Bagong kaibigan, bagong team at bagong pag-ibig

Matapos makakain ay nagpasyang magpahinga sandali sila sa may Study Hall malapit sa canteen. Presko at maaliwalas ang lugar na iyon dahil napaliligiran ng puno. Umupo sila banding dulo ng hall, magkaharap sa isat isa. Habang naka upo ay napansin ni Aki na kanina pa nakatingin si Austin sa kanyan. “Uy Austin, matunaw naman ako sa katititig mo sa akin.” Si Aki na nakangiti. “Eh kasi naman di nakakasawa tignan ang mukha mo eh.” Si Austin. “Asus. Kanina ka pa humihirit sa canteen ah, may gusto ka ba sa akin?” tuksong tanong ni Aki. “Ha? Ah.. eh.. Di ah. Di naman ako anu eh..” pautal utal na sabi ni Austin. “Biro lang. ito naman. Namutla ka naman agad. Hahahahah!” tawang sabi ni Aki. Mabilis nakagaangan ng loob ni Aki si Austin. Marahil ay dahil okay naman ito makipag usap at maayos naman ang trato sa kanya. Kagaya nga ng sabi nya. Hindi sya namimili ng taong magiging kaibigan, lahat binibigyan nya ng chance maging kaibigan nya. “Ako? Namulta? Di naman ata” sabay kapa sa mukha nya. Natawa naman si Aki sa ginawa ni Austin. “Ahahahah! Nakaka tuwa kang tao. Ang sarap mong kulitin. At saka di naman big deal sa akin kung bisexual, gay or tomboy ang isang tao. Di naman basis un para maging kaibigan mo ang tao. Minsan nga mas okay pa silang makisama kesa sa mga straight people.” Tuloy tuloy na sabi ni Aki. Lihim na napangiti si Austin sa sinabi ni Aki. “At saka ako ba? Di ba ako halata? Austin, I’m gay, to be honest with you and it’s up to you kung tatanggapin mo ako or not.” Si Aki habang nakatitig sa kanya. “Wala rin namang kaso sa akin yun. As long as you know how to respect other people and hindi ka kasing landi ng iba nating classmate na gay. I mean I have nothing against them. Its just that, medyo nakaka turn off lang sila.” Sunod sunod na sabi ni Austin.

“Well, good then. Now we can say that we can be good friends or best friends or…” pabitin na sabi ni Aki. “Or what…?” si Austin. Halatang excited na marinig ang susunod na pwedeng mangyari sa kanila ni Aki. “Ahahahahah!! Gotcha! Sabi ko na nga ba eh. You really into me” panuksong sabi ni Aki. “Huh! Assuming ka ah!” si Austin sabay irap dito. Natawa naman si Aki sa ginawa ni Austin. Ngayon nya napag tanto ulet na gwapo talaga ang taong ito. Ilang minuto pang kulitan at napagpasyahan nila na bumalik na sa kanilang classroom. Naglalakad sila ng mapansin ni Austin na huminto si Aki. “Anu yang tinitignan mo?” si Austin. “Uy, pep squad try out. Sasali ka?” si Austin ulet. “Hmmmm.. depende. Pero parang gusto ko. Kasi nakaka miss na kasing mag sayaw” si Aki. “Just go for it. Kung gusto mo at alam mong mage enjoy ka sa gagawin mo, go ka lang” si Austin. Ngumiti lang si Aki sa kanya. Tama nga naman si Austin. Alam nya na mage enjoy sa pep squad. Eto rin halos ang naging buhay nya nung High School. 

Narating nila ang classroom at naabutan na nagkukulitan ang iba nilang classmates. Ang iba naman ay parang nagulat dahil magkasabay silang pumasok sa claasroom. Din a lang nila pinansin. Wala naman kasi silang ginagawang masama. Dumating ang kanilang professor ilang minuto pagkatapos nilang maka upo sa kanilang upuan. Nagsimula ang klase. Isang quiz din ang ginawa nila. Natapos ang klase. Dalawang klase na lang at tapos na ang araw para sa kanila. Mabils na tumakbo ang oras. Di nila namalayan na uwian na pala. Katulad nung lunch break, tropa tropa ulit ang magkaka sabay sa uwian. Nilapitan sya ni Austin. “Siguro naman eh pwede na akong sumabay sa’yo pauwi?” si Aki. “Wala naman akong sasakyan para makisabay ka eh. Nag ji jeep lang ako papunta at pauwi dito” naka ngiti nyang tugon. “Kahit mag lakad pa tayo. Basta kasabay kita. Okay lang sa akin un.” Si Austin. “Asus. Ayan ka na naman. Mga hirit mo Hernandez.” Patawang sabi ni Aki. “Oo, tawagin ba ako sa last name ko? Multuhin ka sana ng lolo at daddy ko” si Austin sabay tawa. Natawa din si Aki sa sinabi nito. Sabay silang umuwi mula sa school. Habang nasa jeep ay panay pa rin ang kulitan nilang dalawa. Buti na lang at konti lang ang sakay ng jeep. Parang ang tagal na nilang magka kilala. Ang gaan ng loob nila sa isat isa. Nasa kalagitnaan sila ng kulitan ng biglang nag preno ang jeep na sinakyan nila. Mula sa bandang dulo ay napunta sila malapit sa unahan ng jeep. Bahagyang nadaganan ni Austin si Aki. Nagkalapit ang mga mukha nila. Ilang pulgada na lang at maglalapit na ang mga labi nila. “Ahmmm.. Austin….” Si Aki. “ Aki…” mahina halos pabulong na sagot ni Ausitn. “Ung braso ko.. naiipit mo na. Masakit eh” si Aki. Doon lang natauhan si Austin. Umayos ito ng pagkaka upo. “Sorry. Masakit ba? Pasensya ka na ah” si Austin habang namumula ang mukha sa sobrang hiya. “Anu ka ba, ayos lang un.” Si Aki. Doon din napansin ni Austin na nakatingin sa kanila ang 3 pang pasaherong kasakay nila sa jeep. Umayos sila ng upo. Walang imikan. Nakarating sila sa lugar kung saan sila nakatira. Magkatapat pala ang subdivision kung saan sila nakatira. Si Aki sa St. Vincent at si Austin ay sa St. Ignatius. Bago maghiwalay ay nag paalaman sila sa isa’t isa. 

“Ingat ka ha. See you tomorrow” si Aki. Akmang tatalikod na si Aki ng pigilan sya ni Austin. “Aki, wait… ahm.. can I get your number? Please” si Austin na todong ngiti. Natawa si Aki. Kitang kita nya kasi pati gums ni Austin. At infairness, maganda ang ngipin nya. Nagpalitan sila ng number bago tuluyang maghiwalay. Di pa man din nakakalayo sa isat isa ay tumunog ang cellphone ni Aki.

“Hello.” Si Aki.

“Ingat pag uwi ah. Salamat sa bonding kanina sa school. Nag enjoy ako. Sana ikaw din. See you tomorrow.. I… ahmm.. I… oh sya sige na” si Austin. Natawa si Aki sa ginawa ni Austin. Hindi man lang sya nakahirit. Ilang minuto pa ay nakasakay na si Aki ng tricycle papasok ng subdivision. Pagkadating sa bahay ay diretso sa kanyang kwarto. Nag shower at nagbihis ng pambahay na damit. Hinarap nya ang mga assignments sa lahat ng subjects bukas at nag basa ng konti. Patapos na sya sa assignment sa Sociology nang mag ring ang phone nya. Tumawag ang mommy nya. Binilinan sya na bukas na sila makaka uwi ng kanyang daddy dahil na stranded sila pauwi sa kanila. Wala naming problema sa kanya dahil wala naman syang aalalahanin. Nasa kanya na ang allowance nya for 1 whole month. May pagkain naman sa refrigerator nila at kaya naman nyang mag luto. Matapos makipag usap ay muling ibinalik ang atensyon nya sa aralin. Nang matapos nya ito ay bumababa sya para humanap ng makakain for dinner. Matapos makapag luto ay tinakpan nya ito sa lamesa at mamaya nya ito kakainin. 

Bumalik sya sa kanyang kwarto at nag ayos ng gamit nya para bukas. Try out bukas ng pep squad. Sasali sya dito. Alam nya na kaya nyang pag sabayin ang academics at ang squad. Matapos makapa ayos ng gamit sa isang gym bag na katamtaman ang laki at nag stretching sya ng kaunti. It’s been several months nung huli syang sumayaw. Baka mabigla sya bukas. Left and right heel stretch, bow and arrow at scorpion stretch ag ginawa nya. “Ayos, kaya ko pa pala” sabi nya sa sarili. Matapos maka pag stretching ay nag pasya syang kumain na. Matapos maka kain at makapag hugas ng mga ginamit sa dinner at pag luluto ay bumalik sya sa kanyang kwarto. Nang tignan nya ang kanyang cellphone ay may nag text sa kanya. Si Austin.

Gud pm. Hope nkapag dinner kn. Hve a great evening. Mwah!

“Ayos ah. May kiss pa sa dulo. Kulit talaga nito” sabi nya sa sarili. Nag reply sya.

Nkapag dinner na aq. Ikw din maen kana. At bkit may kiss ha?

Di na nag reply si Austin sa text message nya. Hinayaan na nya ito at nag simula syang gawin ang evening vanity routine nya. Nang matapos ay humiga na sya. Nag set ng alarm clock at pumikit na. Ilang minuti pa ay nakatulog na sya. Bukas ay isang panibagong araw para sa kanya. Isang araw na di nya makakalimutan.

 Maagang nagising si Aki. Wala pang isang oras ay nakapag handa na sya para pumasok. Palabas na sya ng I check nya ang cellphone nya. Nag text pala si Austin. 

See you later. Goodluck sa try out mo.

Napangit sya sa text ni Austin. Lakas maka pagpa kilig ni gago. Kinikilig sya aaminin nya. Pero hanggang doon lang yun. Hindi nya kasi nakikita ang sarili na ma I inlove kay Austin. Okay na sya na magkaibigan silang dalawa. At may isang taong nagpapa tibok ng puso nya. Sana makita nya ulti ang taong un. Ang hindi nya alam ay muling mag ku krus ang landas nila. 

Maagang nakarating si Aki sa school. Dumiretso sya sa gym. Alas 8 ang umpisa ng try out. Tamang tama lang dahil alas 10 pa naman ang klase nila. Pagdating nya sa 2nd floor ng gym ay may ilan ng nag aantay sa try out. Umupo sya malapit sa pntuan na tila opisina ng mga cheerleaders. May lumabas na babae mula sa loob, isa isa silang binigyan ng number. Number 7 sya. Niligay nya ito sa kanang dibdib nya. 15 silang lahat. Sinimulan syang kabahan, pero sinabi nya sa sarili na di dapat syang magpa apekto. Alam nya na kaya nya ito. 3 taon nyang ginawa ito nung High School sya. Kinalma nya ang sarili. Habang nag aantay tawagin ang number nya ay kinuha nya ang cellphone nya. Nag text pala si Austin. 

Dito na ako sa room. Antay kita. Goodluck sa’yo. Mwuah! Mwuah! 

Napangiti sya sa message ni Austin. Medyo naging okay na pakiramdam nya. Nawala ang kaba sa dibdib nya. Mag re reply pa sana sya pero biglang tinawag ang number nya. Tumayo sya at bitbit ang bag na pumasok sa loob. Pag pasok ay ninilapag nya ang bag sa isang sulok at tahimik na nag lakad paharap sa mga nagpapa try out habang naka tungo. Pag angat ng kanyang mukha ay laking gulat nya sa nakita. Bumilis lalo ang kabog ng kanyang dibdib. Tila pinako sya sa kanyang kintatayuan, kaya ba kanina pa sya kinakabahan? Dahil sa lalaking nasa harapan nya ngayon? Totoong natuwa sya na makita ang lalaking nasa harap pero hindi nya inaasahan na sa ganitong pagkakataon.

“Ah.. are you going to introduce yourself or you’re just gonna stand there and stare at Rafael the whole day?” mataray na sabi ng isa sa mga veterans. Napangiti naman si Raf sa tinuran ng kasama.

Nagulat si Aki. Ganun na ba sya katagal na naka nga-nga sa harap ng lalaking ito. Pinamulahan sya ng mukha. “Sh*t! first impression and I blew it” pagalit nya sa sarili.

Aki cleared his throat and start intoducing himself. “So, you have experience in cheerleading and you came from one of the best High School cheerleading team in NCR. Pretty impressive. “Thanks.” Maiksi nyang sagot.

“So, Aki. Show us what you’ve got” si Raf. Nag simulang tumugtog ang isang trance music. Sinimulan nya ang short dance routine nya ng isang aerial flip. Ayos! Perfect ang flip nya. Sinundan ng 32 counts na cheerdance steps. Floor works after ng dance routine. Another 16 counts of dance steps and he ended it with a full twisted lay out. Habol hiningang humarap si Aki after ng ginawa nya, tahimik na nag aantay ng comments from the panel of veteran team members.

“Good job” sabi ng isa. “You blew me away! Sa katawan mong yan, I never thought na ganun ka kagaling” sabi ng nagtaray na veteran sa kanya. “Salamat po.” Sagot nya habang hinihingal pa din. “What can you say, Raf?” sabi ng isa ulet. “Well, I think we found the next Team Captain, don’t we?” sabay palakpak na sabi ni Raf. Tumango naman ang 2 nyang kasama. “Well, Aki. Congratulations. You’re in. Welcome to the squad.” Sabi ni Raf. Naka hinga ng maluwang si Aki. Di pa rin sya makapaniwala na nagawa nyang maka pasok sa squad. At din rin sya makapaniwala na makaka sama nya sa team ang taong muling nagpa tibok ng puso nya. Lumabas si Aki na may ngiti sa labi. Masayang masaya sya. He can’t wait to tell Austin na nakapasa sya. 

Matapos makapag palit ng uniform ay tumuloy na sya patungo sa kanilang classroom. Palabas na sya ng gym na may tumawag sa kanyang atensyon. “Hey, wait up!” 

“Good thing di naka apekto sa’yo ang pagkaka bunggo ko sa’yo last time.” Si Raf na nasa harapan nya. Gaya ng unang pagkikita nila, na magnet na naman sya sa ka gwapuhan nito. Tila may kung anung bumara sa lalamuna nya, walang boses na lumalabas sa bigbig nya. Ang init ng mga pisngi nya habang nanlalamig naman ang mga kamay nya. “Hey, ganyan ka ba talaga? Laging tulala?” tawang sabi ni Raf sa kanya.

“Ah.. hindi naman.. anu kasi.. ahm.. basta.” Pautal nyang sinabi. Natawa lang si Rafael sa naisagot nya. “So pano? See you this Saturday for you’re first practice with us. 8am. No late comers ha. And by the way, it’s a whole day practice” sunod sunod na sabi ni Rafael. “Sige. Salamat.” Si Aki. “Good. We’ll see you around. I still have class to catch.” Si Rafael. Di na sya naka sagot. Tinanaw na lamang nya si Rafael habang lakad takbo itong palayo sa kanya.

Nang makarating sya classroom ay nakita nya si Austin na nag susulat. “Hernandez!” medyo napalakas na tawag ni Aki kay Austin. “Ang ingay mo naman. May mga na re review oh.” Si Austin. “Sorry naman. Na excite lang kasi ako.” Si Aki. “Treat kita mamayang lunch ah. Naka pasa kasi ako sa try out.” Si Aki. “Talaga! Congrats! Sabi ko sa’yo, kaya mo yan eh.” Si Austin. “Wala ka namang sinabi. Asus. Ang sabi mo lang pag gusto ko, gawin ko. Ayun. Ginawa ko” si Aki. “Oo na. Ikaw na walang memory gap” si Austin sabay ikap. Natawa naman sya. Ang sarap asarin nitong si Austin nasabi nya sa sarili. Naupo si Aki sa kanyang upuan. Maya maya pa ay dumating na ang kanilang professor. Lumipas ang dalawang klase nila. Habang nag aantay ng pangatlo nilang klase, nag sulat si Aki sa kanyang journal. Tungkol sa pangyayari sa kanya mula ng try out at iba pang mga quotes na nabasa nya rin sa mga libor at blogs. It serves as his motivation. Pag nakaka basa sya ng mga words of encouragment ay natutuwa sya. 

LOVE COMES UNEXPECTEDLY. Yan ang naisulat nya sa journal nya. Bigla nyang naalala si Rafael. Lihim syang napangiti, hindi pa rin sya makapaniwala na makaka sama nya ito sa isang team. Halos araw araw din silang magkakasama. Iniisip pa lang nya ay kinikilig na sya. Nasa gitna sya ng pag di day dream nang bigla syang gulatin ni Austin. Halos maihapas nya ang kanyang journal dito. Di talaga sya sanay na ginugulat sya o binibigla. Di naman halos makahinga si Austin kaka tawa. Kitang kita nya si Aki kung paano ito mapatalon sa pang gugulat nya.

“Naka bawi na ako sa’yo.” Si Austin. “Ewan ko sa’yo. Wag mo ng uulitin un ah.” Si Aki sabay irap. Kulitan pa rin silang dalawa. Hanggang mapadaan ang isa nilang bading na classmate sa harapan nila. “Wow! Ang sweet nyo naman. Bagay kayo. Kaya lang sayang kasi ang gwapo nyo pareho. Pero uso naman yan. Ang gwapo, para na rin sa gwapo” kilig na sabi ng classmate nila. “Ahahahaha! Tumigil ka nga dyan. Mag kaibigan kami nito ni Austin. Bagay bagay ka dyan.” Si Akin. “Naku, Aki my dear. Wag kang mag salita ng tapos. Mamaya isang araw mag tapat ng pag ibig sa’yo yang si Austin bigla kang mapa tumbling.” Ang classmate nya ulet. Tahimik lang na nakikinig si Austin sa kanilang usapan. Anu nga kaya ang magiging reaksyon ni Aki pag sinabi nya na mahal nya ito. Sasagot pa sana si Aki ng biglang mag bell. Lunch break na pala.

Masaya silang kumain ni Austin. Tulad ng promise nya, nilibre nya ito ng lunch sa isang fastfood. Katulad kahapon at kanina sa classroom, kulitin at tawanan pa rin sila. Nag kwento rin si Aki tungkol sa try out habang si Austin naman ay kuntento na lang pagtitig sa mukha ni Aki. Matapos nilang kumain ay nagpasya silang mag mall. Hindi na nila papasukan ang huli nilang klase. Nung una ay hindi payag si Aki pero sa huli ay pumayag na rin sya. Pangako naman ni Austin na minsan lang naman nila ito gagawin. Nakarating sila sa mall malapit sa school nila. Nag ikot ikot sila. Window shopping, laro sa arcade. Tumingin ng gadgets. Habang nag lalakad sila ay napadaan sila sa isang toy shop. Hinila ni Austin si Aki papasok. Tuwang tuwa si Austin ng makita nya ang mga action figures ng X-Men. Tinignan nya ang isa dito. Si Arcangel. Sandali pang tinignan ni Austin at tuluyang binili ito. Nang makapag bayad ay pinuntahan nya si Aki sa may stuff toys area. Nakita nyang hawak nito ang isang Carebears stuff toy. 

“Gusto mo?” si Austin mula sa likod ni Aki. “Hindi. Tinignan ko lang. Favorite color ko kasi ang color yellow.” Si Aki. “Ah ganun ba.” Si Austin. “Tara na. Baka gabihin tayo.” Si Aki. Lumabas sila ng mall. Nag abang sila ng jeep na masasakyan pero halos lahat ay puno. Maging ang mag FX taxi ay ganun din. “Walang masakyan ah.” Si Austin. “OO nga. Sahod kasi eh. Kaya madaming tao sa labas.” Sagot ni Aki. Ilang minuto pa sila nag antay per wala pa rin. Naiinip si Austin at bigla na lang itong pumara ng taxi. “Tara, sakay na. Sagot ko na ‘to.” Si Austin. Sumakay silang dalawa. Habang nasa byahe ay walang imikan ang dalawa. 

Halos isang oras bago nila narating ang kanilang destinasyon. Nag bayad si Austin at sabay silang bumaba ng taxi. Nag paalam sila sa isat isa bago tuluyang naghiwalay.

Isang masayang araw ito para kay Austin. Habang tumatagal ay lalong nahuhulog ang loob nya kay Aki. Ilang linggo pa at sasabihin na nya ang nararamdaman dito. Katula ng sinabi nya dati.. BAHALA na si BATMAN. Basta ang alam nya na mahal nya ang taong ito. 

Nang makarating sa bahay nila ay tinawagan nya si Aki. Nagpasalamat sya sa bonding nila. Binilinan nya ito na kumain bago matulog at agahan ang pasok nito bukas. Matapos maka pag shower at magkapg bihis ay inihiga ni Austin ang katawan sa kama. Pumikit at tuluyang nakatulog ng may ngiti sa labi nya.

ITUTULOY...