Sunday, August 11, 2013

BOOM BOOM JAIRUS 4

By: Jaime Sabado 
AKO: "teka teka tol, bago ka magtanong.. pwde magrequest?"

GABRIEL: "yes.. cge anu yun?"

 AKO: "pwede mo ba sabihin ba't ganyan reaction ng mukha mo? mukhang galit ka eh?"

GABRIEL: " I thought you'd remember everything nung unang nilapitan kita, pero nagkamali ako."

hindi ko alam bakit ganun ang sinabi ni gab sa akin, pero sa estado ng pagiging emosyonal ko that day, di ko na binigyang pansin iyon at sinagot ko nalang lahat ng tanong niya kanina.

AKO:" di ko alam pero pakiramdam ko may obligasyon akong sagutin lahat ng tanong mo, cge sasabihin ko sayo lahat ng tungkol kay morris.

ANG PAGSASALAYSAY SA KWENTO NI MORRIS.........

Kaklase ko si Morris mula high school, nung una di ko akalain na magiging malapit kami sa isa't isa dahil nga sa iba ang interest namin KUNO. Paborito niya ang mag cutting classes at naging past time na ni morris ang magpunta sa guidance office para makinig na sermon. Nagsimula kaming magkalapit nung maging partner sa report na gagawin namin sa T.H.E. 

To make the long story short, sa bahay namin ginawa ang report at dun mismo nakilala niya tarantado din daw pala ako mag-isip, kaibahan nga lang is i don't put it into actions..wahehe. simula noon, lagi na siyang nakabuntot sakin at lagi na din siya sa bahay kahit walang project at dun ko nakilala ang tunay na MOrris, mapagmahal siya na anak sa mama niya, mabait at maalaga lalo na sakin. Ganun din naman ako sa kanya, kulang lagi ang araw kung di kami nagkakasabay sa umaga pagpasok sa skul.. naging parang magkapatid ang turingan namin. 


Hanggang sa nagcollege na kami. mas lalo kaming naging malapit at June 8, 2006 birthday niya, di ko na napigilan ang sarili ko at pinagtapat ko na sa kanya na mahal ko siya hindi bilang isang kaibigan o kapatid, mahal ko siya bilang lalaki na gusto kung makasama sa buhay. napakaswerte ko at ganun din pala ang nararamdaman niya for me. naging ok ang takbo ng relationship namin, kahit patago ay maging masaya kami.

June 8, 2007.. kaarawan ni Morris at first anniversary namin. Maaga palang that day ay sinundo niya ko sa bahay, napagkasunduan naming di na pumasok para icelebrate ang araw na iyon. Mismo sa labas ng bahay namin ay hinalikan niya ko sa labi. "I LOVE YOU JAI" yun lng ang sinabi niya at umalis na kami. 

Nakasakay kani sa motor niya nang bigla kaming natumba sa gitna ng highway, nataranta si morris at napatakbo sa gilid ng kalsada, ako naman ay di na nakatayo dahil sa naipit ang paa ko at sobrang sakit, dali dali siyang bumalik at itinayo ang motor niya tapos ay pinatayo ako at inalalayan papunta sa gilid ng kalsada.. BLANK....(KAWALAN)...................

Mabilis ang mga pangyayari, nagising ako sa isang silid na pamilyar ang setting, napagtanto kong nsa ospital ako. kumpleto lahat ng paMilya ko sa kwarto. 

Unang itinanong ko kung nasan si morris, pero lahat ay tahimik, maliban kay mama na umiiyak at nakahawak sa kamay ko. 

"ma? si Morris? pinagalitan ba siya ni tita lina dahil sa nangyari?" tinanong ko ang mga bagay na iyon dahil ayoko eentertain sa utak ko ang ideyang pumapasok dito basi sa reaction nila.. 

"ma? wala ba siya pinapasabi sakin?".. ngunit patuloy padin ang pag iyak ni mama at gumuho nga ang mundo nung magsalita ang nakababata kong kapatid na si Erwin.

ERWIN: "ma wag niyo namang ganyanin si kuya,kailangan niyang malaman ang totoo?"

AKO: "bakit tol?"

ERWIN:"wala na si kuya Morris, sbay daw kayo nahagip nung bus pero siya ang napuruhan, di na siya umabot ng buhay dito sa ospital, wala na ang bestfriend mo kuya"

Imbis na magwala at umiyak, nanahimik nalng ako, bukod sa di ko magawang umiyak ay blangko ang utak ko sa kung anu ang magiging reaction ko. Ang alam ko lang ay sobrang sakit ang nararamdamn ko at galit sa diyos that time dahil hinayaan niyang mangyari lahat ng to.

AKO:"morris, ba't mo pa ko binalikan sa kalsada? sana......... (at tuluyan ng kumawala ang mga luha ko)


KASALUKUYAN....

AKO: "sapat na cguro yun para masagot lahat ng tanong mo at pangungunahan na kita, OO bisexual ako o kung anu paman ang gustong itawag samin ng tao pero masaya akong ganito pare"

Gabriel: "i'm sorry"

AKO: "kaya ko din iniyakan ng ganun si morris dahil bukod sa mahal ko siya, kahit sa tingin ng iba ay salbahe at makulit siya. Si Morris lng ang taong laging anjan para damayan ako, lagi niya ako inaalagaan at pinalalakas lagi ang loob ko sa twing may pinagdadaanan akong pagsubok."

Gabriel: " oh, wag kana umiyak please." pinahid niya ang luha sa mata ko.


AKO: "ayos lng tol..bukas wala narin toh.. enjoy enjoy ulit tayo sa training"

Gabriel: "ok tol walang problema, bukas dapat masaya na talaga tayo"

At inuwi na ko ni gabrriel sa bahay.....

Kinagabihan maaga akong natulog upang maghanda sa training kinabukasan. That night napanaginipan ko si Morris, naglalakad daw kami sa street namin ngunit kaming dalawa lng ang tao doon. "Enjoy mo lng buhay mo jai, wag ka mag alala masaya ko dito ngayon kaya dapat ikaw din, Ayos ba?"....

at nagising na nga ako at muli ay napa isip....

AKO: "wahehehe adik ka Morris, pati sa panaginip ganun ka pa din magsalita, haaay sobrang lungkot ng araw kahapon, sobrang bigat.. pero dapat masaya na ko mula ngayon..kung yun gusto ni morris, na maging masaya ako, bakit hindi..."
(wahehehe kinausap ang sarili)

Malungkot padin naman ang mood ng puso ko that day pero hindi ko inentertain ang feeling na yun. Gusto ko masaya na ulit kasi magagalit si morris pag nalungkot ako..


AFTER DAILY MORNING RITUALS (syempre kasama na ang jakul dun..wahehe), PUMASOK NA KO SA TRAINING.....................


Habang naglalakad ako at nagmumuni muni ay unti unti namang gumagaan ang pakiramdam ko, lalo na't may consent ni morris ang pagiging masaya ko..wahehehe


RED CROSS TRAINING AREA....................

Pagdating ko sa training room ay wala pang tao. napaaga ata ako. bigla naman akong nawewe at pumunta ako ng banyo. To my surprise ay nakita ko si Noime nakasandal sa lababo sa gitna ng doors ng CR ng Boys at girls, umiiyak. Dahil sa gusto kung ilabas niya muna lahat ng sama ng loob niya ay pumasok muna ko sa CR at nagwewe..wahehehe

AKO: "excuse me noims, pagamit ng lababo please"

Noime: "cge" habang umiiyak padin

AKO:"Thank you"

After ko maghugas ng kamay ay tatalikod na sana ako upang bigyan si noime ng time para makapag isa...

Noime: "Hoy! ang manhid mo naman!!! nagddrama na ko dito't lahat di mo man lang ako icocomfort, hello?!!!! malungkot ako babay jairus oh.. see my tears?"

Gusto kong matawa sa reaction ni Noime pero pinigil ko iyon at baka makainsulto ako.wahehehe

AKO: "gusto sana kita bigyan ng time para makapag isa kaya di ako nag attempt na magtanong.. sorry na?"

Noime: "makapag isa ka jan..akala ko pa naman yayakapin moko tapos makikiiyak ka din" sbay suntok sa dibdib ko

AKO: "adik ka..(tawa) anu ba kasi problema?" at may umusbong na pag aalala sa dibdib ko

Yumakap sakin si Noime sabay sabing..

Noime: "Nahack ang character ko sa RAN online,.." umiiyak padin

AKO: "Anu yu?"

Noime: "online game yun, level 85 na yun baby jairus" huhuhu

AKO: "Yun lang?????!!! makakabugbog ata ako ng babae sa unang pagkakataon, ADIK KABA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! kung makaiyak ka akala mo namatayan eh..

Noime: "Di ka kasi naglalaro nun kaya di moko mauunawaan" huhu "ang ganda ganda pa naman ng character ko, puro premium ang items niya, laki ng gastos ko dun"

AKO: "TUMAHIMIK KA!!!!!!!!!!!!!!!!!!.. andami daming tao na mas malala pa ang problema sayo. Pasok sa room?!!!! 

Noime:"OO na... katakot ka naman" humihikbi pa din..

AKO:"Pinapa init mo ulo ko eh, siguro sinadya ng diyos yun para mabawasan gastos mo, bukod pala sa make up ay gumagastos kapa sa walang kwentang laro na yan"

Noime:"Daddy ikaw ba yan?" 

AKO:"Adik!..wahehehe, kaya wag mo na isipin yang nawala sayo, wala namang maitutulong yan sa pagiging nurse mo.." hehe

Noime: "Opo na.. di na nga ko naiyak oh?!! sabay turo sa mata niya.

Ayun binulatlat ni Noime ang bag niya at nag make up..Naupo akp sa tabi ni Noime ng magring ang phone ko..


AKO: "wow si gabriel tumatawag.. HELLO? gab bakit tol?"

Gabriel: "di ako papasok today tol, masama pakiramdam ko, tumawag na ko sa office at informed na sila.. ahhh tol pde kaba pumunta dito sa bahay tonight? i update moko sa lessons niyo today"

AKO: "Ah eh tol"

Gabriel:"Please?" nanginginig boses niya parang papaiyak...

Napaisip ako at the same time naawa ako sa tono ng boses niya kaya......

AKO: "ah cge tol.. punta ako jan"

Gabriel: Thank you tol.. dito kana matulog ah.. bye... tot tot tot tot..." (wahehehe may totot talaga)

Noime: "ayeeeeeeh nadinig ko yun... sabay bulong ng "condom ah" wahehe

AKO: " adik!!! may condom ako, pero gagamitin ko sayo..wahehehehe" sabay takbo

Noime: "Ewwwwwwwwwww!!!!!!!! baby jairus" sabay habol sakin at kurot agad nung inabutan ako. 

AKO: "Aray ko!!! pati ba naman laman loob ko abot ng kurot mo"


Dumami na kami sa room at dumating na instructor namin..MaSaya naman ang naging flow ng training that day pero di ko maiwasang mamiss si Gabriel..Lunch break when i recieved a text from him..

Text from gab: "tol kain na ah.. kain dami para lakas" (wahehehe telegrama)


Reply ko: "ok tol, kaw din.. pagaling ka"


Natouch ako sa ginawa niyang pagtetext sakin kaya ginanahan akong kumain.wahehehe Pabalik na kami ng training area nung matanaw ko ang isang pamilyar na mukha na nakamasid sa amin. tiningnan ko siya ng mabuti at ayun na nga't nakilala ko kung sino.. Bakit siya nandito? sa pagkakaalam ko di siya nagtatrain dito...


Nawala ang atensyon ko dun sa nakamasid samin nung mag RING ulit ang phone ko.. (si Gabriel tumatawag)

AKO: "Hello gab, anu atin?"

Gabriel: "wala lang tol, check ko lng kung tapos kana kumain, san na kayo?"

AKO: " dito na pabalik ng red cross"

Gabriel: " ganun ba? cge ingat kayo tol ha?, kita tayo tonight"

AKO: "ok cge tol.. kaw din ingat.. pagaling ka"

Nagtataka na talaga ako ba't ganun kabait ni Gabriel sa akin ngayon at bakit ako kinikilig..(wahehehe hanep baklang bakla)..

RING ulit phone ko..(wahehehe dami katxt)


AKO: "wow MMS..iba talaga pag mayaman ang katextmate..wahehehe"


Galing kay Gabriel ang MMS na natanggap ko, at nang binuksan ko na ang message niyang yun. Di ko alam kung anu ang magiging reaction sa nakita ko............ :O




itutuloy........................................

No comments:

Post a Comment

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...