KUNG KAYA MO NANG SABIHIN 11

GBOI stretched his arms to reach the man beside him but he was not there. Napaangat ang ulo niya at tiningnan ang parteng hinigaan nito. It's still warm. Naamoy niya pa ang amoy ni Pancho sa bedsheet at sa mga unan. Napangiti siya.

Last night they made love thrice. Pagkatapos ng "bakbakan" nila sa ibaba ng log-house ay umakyat sila sa itaas para ipagpatuloy iyon sa silid nito. He wantonly surrendered to him. Naaalala pa niya kung paano nito pinaligaya ng husto ang pakiramdam niya. Nag-init na naman ang katawan niya sa pag-alalang iyon...

*****

Panco's breath was still rugged. But his eyes speaks volumes of expression he visibly showed him. He was amazed how wonderful and powerful his grips are. Bahagya pang nananakit ang anit niya sa bahagyang pagsabunot nito sa kanya as he cum. Okay lang, although its been a while since he last tried mouth-fucking.

He was big. As big as life itself. He could not believe how he was able to make this big man moan and groan in pleasure. Ngayon nga ay nakatingin pa rin ito sa kanya. Bahagyang nananakit ang puson niya at ang kanyang sariling arousal ay hindi pa rin humuhupa. 

Pancho smiled and kissed his forehead. Napakalambing ng gesture na iyon na nakapagpatunaw sa kanyang puso. Niyakap niya ito at sumubsob sa malapad na dibdib nito. It felt heaven. Naramdaman niya ang hininga nito sa batok niya. It was a very silent night. Tanging ang mga paghinga at huni ng mga pang-gabing insekto lamang ang maririnig sa paligid.

Napagkatuwaan niyang laruin ang maninipis na balahibo nito sa dibdib gamit ang dila niya. He heard him groan. He watched his half-aroused maleness in front of him. It was starting to move on its own. Like it was alive and getting ready for battle, again. He chuckled. 

Ipinagpatuloy niya ang ginagawa. Naramdaman niya ang pagtaas baba ng dibdib nito. His breathing became uneven. Namangha siya sa bilis ng pangyayari dahil nakatayo na naman ang sandata nito. Like a soldier. Proud and mighty. Nangingintab and pinakadulo non.

He licked his right nipple. He really tasted good.

"You're one naughty boy, Gboi." Pancho murmured from his aching groan.

"You like it."

"Nah... I don't" he teased.

"Your body is not a very good liar Pancho. That includes this little woody of yours." Gboi said while continuing paying his homage to his wonderful pecs and holding his hard-on at the same time.

Marahas ang naging paghinga ni Pancho. Naramdaman niyang ipinagapang nito ang kamay sa likuran niya. Hinila nito ang laylayan ng suot niyang long-sleeves. Natatawang bumangon siya at tinulungan itong hilahin iyon paitaas. Para pa ngang balak nitong sirain iyon.

"Where's the fire?" tudyo niya rito.

Binagalan niya ang pagbukas ng butones ng kanyang damit. As if he's stripping. Sinisigurado niyang napakabagal ng pagkalas niya ng butones mula sa uhales ng kayang suot na damit. Nabigla siya ng marahas na hablutin iyon ni Pancho.

"Sayang!" tukoy niya sa damit bagaman bahagyang natatawa.

"GQ pa naman iyan." tukoy niya sa damit. Nakangiti pa rin.

"Damit lamang iyan sweetie. Samantalang ito, hindi na makakapaghintay pa." nguso nito sa nakabanderang pagkalalaki nito. 

Natawa na siya ng tuluyan. He removed his top and slowly unbuckled his slacks. Nang malaglag iyon ng tuluyan ay bahagya siyang nailang. Hindi naman nakaka-insecure ang katawan ni Pancho at wala siyang dapat na ikahiya sa katawan niya. Maganda rin ang porma ng pangangatawan niya at alaga niya iyon sa exercise. 

Naaliw siya ng tumabi siya rito. Para silang kapeng-barako at krema. Maputi kasi siya sa karaniwan. Pero mamula-mula ang kutis niya na parang sa bata. Briefs na lang natitira sa kanya. 

Pancho started kissing him again. Harder this time. May pag-angkin. May pagmamadali. He grabbed his ass and guided him on top of him. He's almost seated on his steely arousal behind him. That sent shivers inside of his body. Na-e-excite siya sa maaaring maganap. Matagal na rin since the last time he was fucked.

His arms are now on Pncho's neck. Urging him to deepen the kiss more. He wanted him so bad his loins couldn't take it. Masyado ng masakit ang pagkakaharang ng briefs niya sa arousal niya. He felt like exploding anytime. He got the surprise of his life when Pancho easily stand up and carried him while his legs are in his body. Still kissing him, he went for the stairs. 

Bilib man siya ng lubos sa lakas nito, ayaw naman niyang magmukha at mag-feeling girl ng husto. He just can't stand the idea. Ano sila? Honeymooners? Bumaba siya sa pagkakakapit dito pero hindi inalis ang pagkakahugpong ng kanilang mga labi. Naka-akyat sila at nakapasok sa kwarto nito ng walang hiwalayan mula sa halikang iyon.

Nakarating sila sa kama at nagulat siya ng bigla siya nitong itumba doon. He stood in front of him. His arms in his waist. Like some demigod trying to conquer him. Hinila niyang pababa ang briefs upang makalaya na mula sa pagtitiis nito ang kanyang pagkalalaki.

Umalpas iyon at parang galit na galit na nakatutok din kay Pancho. Amusement sparkled from his eyes. Napangiti ito at tiningnan ang kanyang kaselanan.

"Laki ah." Tudyo nito. 

He grinned. "Mas malaki pa rin ang sa iyo." sagot niya.

Kinubabawan na siya nito at muling hinalikan. Pancho's hands explored the hardness of his body. He felt like he was on a roller coaster ride. He's suddenly squirming and shivering beneath him. His lips traced the contour of his face. Down to his neck. His day old stubbles did wonders to his body. It was rough yet tickled the hell out of him.

Pancho's lips reached his nipples. He bit it. Gboi supressed a moan. He clutched on the sheets of the bed. As if it was his lifeline. Nagpalipat-lipat si Pancho sa magkabilang nipples niya at hindi na niya malaman ang gagawin. He was getting closer and closer to the zenith. His hands traced the muscles on Pancho's back. Inilapat niya iyon hanggang sa ulo nito. He didn't wan him to stop. 

Pancho grabbed his buttocks and lifted it. Squeezing both the sensitive cheecks of his ass. He raised his head and kissed him full on the mouth again. He sucked his tongue like there is no life tomorrow. As if breathing from the air he breathes. 

Nanghina ng husto ang pakiramdam niya ng dahil doon. Itinigil nito ang paghalik at nagsalita.

"I want to come inside you." his voice pleading.

Hindi niya alam ang isasagot niya. Nakadama siya ng pag-aalinlangan. Can he take him. He's so big. At hindi siya talaga nagpapa-bottom. Bihira ang mga lalaking naka-sex niyang nakapasok na sa kanya. Mabibilang niya iyon sa isang kamay niya. He was rather top all the time. 

Naramdaman marahil nito ang pag-aalinlangan niya at muli siyang siniil ng halik. Mas malalim, ngunit banayad na banayad. He almost cried. Parang kukumbulsiyunin na siya. Muli itong nagtaas ng tingin at nagsalita.

"I'll be gentle." buong-suyong sabi nito in a very husky and sexy voice.

Parang wala siyang lakas na tumanggi. Napa-iling siya.

"Relax ka lang. Dadahan-dahanin ko." paglalambing pa nito. Giving him butterfly kisses all over his face. He was consumed by so much desire he almost nodded. Pinanatili niya ang katinuan bagama't mahirap gawin.

"I don't want to be fucked Pancho." sabi niya sa mahinang boses.

"You want it."

"That's not the point." Desperado niyang sagot.

"Am I your first?" tanong nito spreading wet kisses that ignited the fire in his senses all the more.

"No." nanghihinang sagot niya.

"Then why?" tanong nito while continuing what he's doing. Pinapababa nito ang depensa niya. Kahit pa nakataas na sa balikat nito ang hita niya at nakadagan ito sa kanya at nararamdaman niya ang ulo ng pagkalalaki nito sa bukana ng puwit niya ay ipinipilit pa rin niyang ilagay ang katinuan sa ulo niya. Napakahirap mang gawin niyon.

"I don't like it."

"You will. I'll make sure of that." yun lang at siniil siya nito ng halik. Mas mapusok. Mas maalab. Urging him to respond. His tongue explored his lips wonderfully. Hindi siya makahinga sa sarap.

Naramdaman na lamang niya ang malamig na bagay na ipinahid nito sa kanyang puwitan. He stiffened. Sinubukan niyang kumalas ngunit mas malakas ito. Hindi nito pinakawalan ang labi niya at mas dumagan ito sa kanya. Naramdaman niya ang pagpasok ng daliri nito. Hawak nito sa isang kamay ang isang braso niya. Hindi siya makapalag.

Sensation flooded through Gboi like a dam opened for a discharge. Pancho's finger sent thousands of feelings that he couldn't name. Nakakawala ng katinuan ang ginagawa nito sa kanya. Feelings like pleasure-pain rose from his chest. Hanggang sa dinalawa na nito ang daliri sa parteng iyon ng katawan niya. Malalaki ang daliri ni Pancho, bagama't masakit ng kaunti ay lamang ang kakaibang sensasyon na nararamdaman niya.

He released his fingers from his ass and parted his lying hips so that he could accomodate him more. Nagpahid ito ng lotion sa ari nito kahit pa nagtataka siya kung paano nito naabot iyon mula sa side table. 

"I won't use condom on you Gboi. I'm clean. Are you?" tanong nito.

He nodded. He couldn't breath a word. In fact, he couldn't breath in anicipation of what's going to happen.

His manhood seeked entrance slowly. He felt the cold tip of his maleness penetrating. He couldn't relax. Napakalaki naman kasi nito. Pancho might have felt his stiffness that he kissed him senseless. He was lost in that kiss that he didn't felt hi steely maleness had already entered its huge head. He shouted in pain! And in pleasure.

Pancho stayed still. Trying to make him relax from his invasion. He felt that excruciating pain whe he stopped kissing him. He tried to get him off his top. 

"No way sweetheart. You can stop the bullet train but not me." He said gritting his teeth. He watched his face. It looked like he was also aching. Like he was i pain. 

"Don't push too hard Pancho." kabado niyang wika rito.

"I'm trying sweetie." sagot nito and in one swift move, he withdrew a little and then thrust-ed his shaft like a knife in his ass.

Napasinghap si Gboi sa sakit at sarap na naramdaman. In an instant, nasa loob na niya ang kabuuan ni Pancho. It felt surreal. Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman. Parang may malaking bahagi niya ang nasira at nabuong muli. Nanatili ito ng ilang sandali sa ganoong pwesto at sinimulang umindayog ng dahan-dahan.

Every thrust he does made Gboi whimper in delight. It was like reaching another dimension. The discomfort he felt vanished in the thin air minutes ago and was replaced by a very peculiar feeling. He felt like they were dancing in a very primitive beat that was invented eons ago. He showered him with kisses while humping very slowly.

His lovemaking is superb. There was tenderness in it. His other legs clammed-up automatically to his waist. Giving him full access inside of him. Their breathing uneven. Rugged. Their sweaty all over. He felt that he would shoot up anytime.

"I-i'm coming!" utal niyang sagot.

He was now humping very hard. Parang tren sa bilis at sinasalubong niya ang bawat ulos nito ng bahagyang pag-angat ng balakang. Ang matigas na tiyan nito na dumadagan sa kanyang pag-aari ang nagbigay ng dahilan para lalong mag-umigting ang kanyang pagnanasa. 

"Me t-too." sagot nito. Tinitigan niya ito. Pawis na pawis na rin ang mukha nito at bahagyang nangangalit ang mga ugat sa ulo nito. He grabbed his solid sholders and in his final thrust he claimed his lips.

"Take me, sweetie. Take all of that." he mumurmed to his mouth and collapsed on his top. He felt hot liquid spurting deep inside him. He let go of his hold to his orgasm and joined his climax. Sumirit ang mga iyon sa pagitan ng mga katawan nila. Mainit. At napakasarap.

*****

Naputol ang pagmumuni-muni niya ng bumukas ang pintuan ng kwarto nito at iniluwa noon ang laman ng isipan niya kani-kanina lang. Napakagwapo nito sa suot nitong board shorts at dalcasual na t-shirt. Nakapaa lang ito at napakalinis ng mga kuko nito sa daliri. Maya itong tray ng pagkain.

"Breakfast in bed, sweetie." nakangiti nitong sabi sa kanya. He was looking at him intently at hindi niya mapigilang magning-ning ang mga mata. May iniabot ito sa kanya.

"Tissue. Kunin mo." sabi nito sa nakakalokong ngiti.

Nagtataka man ay kinuha niya. "Para saan ito?" takang tanong niya. Di pa naman siya kumakain at wala siyang panis na laway. Nagtatakang tiningnan niya ito.

"You're drooling." sagot nito sabay tawa.

Naramdaman niya ang pamumula ng mukha sabay tapon dito ng tissue. Bumangon siya mula sa pagkakahiga at nalaglag ang kumot sa hubad niyang katawan. His member is standing in a forward salute. 

Napadako ang tingin doon ni Pancho at agad siyang tinukso nito tungkol doon. 

"Uy mukhang merong may gusto ng Round four." nanunuksong wika nito. Hinampas niya ito ng nadampot na unan. Umiwas ito at inilapag ang tray sa side table saka siya mabilis na dinaluhong at binuhat ng walang kahirap-hirap saka siya dinala sa pabalik sa kama.

Nagtatawanang bumagsak sila doon. Nagtama ang paningin nila at muling nag-alab ang pakiramdam ni Gboi. His maleness is throbbing in Pancho's chest. He hooked his arms to his neck and kissed him full on the mouth. 

The breakfast was now ignored and they made love again in his bed for the fourth time around.

*****

Napakaganda ng tanawin sa resort na iyon. Halos maghahapon na ng makarating sila doon dahil na rin sa kagagawan nila ni Pancho. He was insatiable last night at kanina. As if he wanted him all the more. He can't get enough of his lovemakings. They tried it almost everywhere. Sa divan, sa lapag, sa shower at sa hagdanan. Tawanan sila ng tawanan pagkatapos. 

Every round of hot lovemaking with him is very special for Gboi. He finally admitted it. He's officially in love with Pancho. Something that frightened and excited him all at the same time. It was very sudden. But it was great. He evoked feeling that were stranger to him. He always wanted him near. Not to be out of his sight. 

Sa isang banda ay nalulungkot siya dahil he couldn't express his love for him publicly. Hindi pa siya handa. At isa iyong malaking kabaliwan. Pumasok rin sa isip niya kung ano ang damdamin para sa kanya ni Pancho. Did he loved him too? Siya na rin ang sumagot sa tanong niyang iyon. Imposible iyon. Maaring attracted lamang ito sa kanya physically. Curious. Sa madaling salita. 

Tinanaw niya ito habang pabalik sa cottage na nirentahan nila. It was an exclusive beach resort na per membership lamang ang accomodation. Bagama't kalagitnaan halos ng taon ay marami-raming tao sa resort. Hindi niya maaring ipagsapalaran ang pakikipaglandian doon kay Pancho.

"I checked out their facilities here sweetie, Ang galing. May mga jet-ski sila at speedboats. Think I can handle both water-crafts?" parang batang tanong nito sa kanya.

Ibinaba niya ang hawak na libro kanina sa lamesita at sinagot ito.

"Oo naman. Isa pa, pareho lang naman ang principle ng driving. I'm sure you'll get the hang of it fast."

"Iyan ang gusto ko sa iyo eh." sabay lapit nito at itinayo siya.

Ikinawit niya ang braso sa batok nito. "What do you like about me, sweet?" balik-tanong niya rito.

Instead of answring, he gave him a very wet kiss he was instantly aroused. Nakangiti itong nagsalita.

"Madali kang mag-init sa akin. Iyon ang gusto ko sa'yo." pang-aasar nito

Tinampal niya ang dibdib nito ng may kalakasan. Umuklo ito ng bahagya at umarteng nasaktan.

"S-sorry. Masakit ba?" nag-aalalang tanong niya at dinaluhan ito. Sa gulat niya ay bigla siya nitong dinaganan at pinuwersa pahiga. Napagibik siya sa gulat.

"Gotcha!" nakangisi nitong sabi sa kanya. Hinalikan siyang muli nito. Lalalim pa sana ang halikang iyon ng may kumatok sa pintuan nila.

"Room service." sabi sa labas.

Nagmamadaling tumayo sila at inayos ang sarili. Nagtatawanang nagkatinginan sila.

Nilapitan nito ang pinto at binuksan iyon. Iyon na pala ang inorder nilang pagkain. Siya ang may ideya noon dahil ayaw niyang pagtinginan sila sa labas. Ugali pa naman ni Pancho na mang-nakaw ng halik kapag may pagkakataon ito.

Katulad kanina bago sila pumunta at nasa sasakyan pa sila ay bigla itong nag-swerve sa pagda-drive at hinalikan siya sa gulat niya. Buti na lang at walang tao sa kalsada at wala silang kasalubong o kasunod at tinted ang salamin ng sasakyan niya.

Inubos nila ang pagkain. Gutom pala siya sa gulat niya. Nagkayayaan silang lumabas at maglakad-lakad. Alas-singko na iyon ng hapon. Puti ang buhangin sa parteng iyon ng Batangas. Maganda ang tanawin although medyo makulimlim ang langit. Nalalasahan niya ang alat ng hangin sa dila niya.

Inakbayan siya ni Pancho sa pangigilalas niya. Binaklas niya ang braso nito at pinakawalan ang sarili mula rito. nagtagumpay siya. Lumingon muna siya sa paligid bago nagsalita.

"Not here Panco. Not in public." he hissed.

Nangunot ang noo nito at hindi na nagsalita. Tumango lang at bahagyang binagalan ang lakad. Bigla itong nanahimik mula sa pagiging jolly mood nito kanina. Hindi siya nakatiis.

"Are you mad?"

"No I'm not."

"Then why so serious?" tanong niya. Ginaya pa niya si Heath Ledger sa Batman.

"I'm fine." maiksi pa ring tugon nito.

"No you're not." 

"I'm okay Gboi. Don't fuzz okay."

"Then talk to me!" he demanded. "Dinala mo ako rito tapos di mo ako kikibuin. Eh sira-ulo ka pala eh." naiinis na wika niya.

"Bakit ka ba nagkaka-ganyan?" ganting-tanong nito. "Masama bang tumahimik sandali?" galit na rin ito.

"Oo. Lalo na kung nagmumukha akong tanga rito." naiinis pa ring sabi niya. How dare him make him feel helpless kapag hindi ito kumikibo? 

"Ah, ayaw mong magmukhang tanga pero ako okay lang na maging ganoon?" 

Nangunot ang noo niya sa tanong nito. Napapantastikuhan talaga siya sa ungas na ito. Ungas, pero mahal mo. Piping bulong ng isip niya.

"When did I make you look like one?"

"Kanina."

"Anong kanina?"

"Nung alisin mo yung kamay ko sa pagkaka-akbay sa iyo. Para tuloy akong may sakit na ewan, eh, gusto ko lang naman na kaakbay ka." nagtatampong sabi nito.

"You're impossible." naiiling na wika niya. "Alam mo ang sitwasyon ko di ba?" tanong pa niya.

"I know. I just can't help it." sagot nito. "Imagine, hindi ko maipakita sa iba na kasama ko ang taong nagpapasaya sa akin. Na nasa mga bisig ko siya at maligaya rin siya sa piling ko." madamdaming wika nito.

He was stunned. Did he actually confessed his feelings for him? Did he love him too?

"W-what do you mean?" he asked, stammering. "Do you love me?" umahon ang pag-asa sa dibdib niya.

"I don't know." tugon nito na ikinabagsak ng balikat niya. Unti-unting nag-init ang sulok ng mata niya. God? Would he cry? Napatingala siya.

"But, all I know is that. I really like to be with you. I enjoy every minute with you. Parang kulang ang isang araw sa akin kapag kasama kita. So please, don't leave me Sweetie." puno ng emosyon na sabi nito.

Sumikip ang dibdib niya sa narinig. Maybe this man really loved him. Hindi pa lang nito nare-realize iyon. Pero pwede ba iyon? Hindi ba at straight ito? Naipasya niya na isatinig ang gumugulo sa isip.

"I thought you were straight. How come you like me?" maigting na tanong niya rito.

Nagkaroon ng pag-aalinlangan sa mata nito pero sandali lang. He sighed then he answered. 

"I really don't know what to believe Gboi. Confused na confused ako. Kung bading na rin ako, hindi ko alam. I couldn't really name it, but I'm starting to like you very much. Besides, what is there not to like. You're sweet. You're smart. You're fun to be with. And most of all, I get a hard-on everytime you're near." mukhang desperadong bulalas nito.

Nagugulat siya sa naririnig niya but he felt very happy. He held his hand and guided him sa isang hallway na nakita niyang walang-tao. Pagdating doon ay niyakap niya ito and kissed him deeply. He responded eagerly.

Matapos ang halikan ay naglagay siya ng maliit na distansiya sa pagitan nila. He swallowed a lump in his throat. Nananakit ang lalamunan niya sa pagpigil ng iyak kanina pa.

He touched his face. He smelled it. He shivered from the gesture.

"Maybe you don't love me yet Pancho, but I do. Alam kong masyadong mabilis but I really do. Willing akong maghintay. I'll keep a list of what you feel for me. Kung sakaling sa pagdaan ng mga panahon ay madagdagan iyon at marealize mo na pwedeng magkaroon ng tayo. I'll start from you, having a hard-on everytime I'm near you. Mag-isip ka pa. I'll just wait. Huwag ka lang masyadong magtatagal sa pag-iisip at kokotongan kita." pagtatapos niya sa madamdaming pahayag na iyon.

"How about Katrina?" pancho asked then held his hands and kissed it.

"I think I'll give her to Elric. Besides, alam ko naman na gustong mangyari iyon ni Elric. I don't care about anything anymore Pancho. Ikaw lang. You are all that matters to me now. Tama ka, may kapupuntahan ang damdamin nating ito." sabay halik niya rito.

Hindi na niya napansin ang ngiti ng tagumpay na namutawi sa labi ni Pancho. A triumphant glint of happiness also crossed his eyes. Lumabas na sila doon sa bahaging iyon at bumalik sa buhanginan. May mga nakatambay na mangilan-ngilan doon at may umiinom naman sa bar na nasa loob ng resort.

They decided to go there to cherish and reminisce about what just happened. Elated ang pakiramdam ni Gboi habang naglalakad kaya hindi niya napansin ang lalaking makakasalubong. Matutumba sana siya sa buhanginan kung hindi siya maagap na nadaluhan ni Pancho. His heart skipped one beat ng dahil doon.

"I'm sorry, sir... Hindi ko sinasadya. Are you alright... Gboi?" dire-diretsong wika nito.

Nagbaling ng tingin si Gboi rito at napamaang ng ilang sandali sa nakabungguan. Naka-awang ang labi niya ng bahagya. naputol ang pananahimik niya sa muling tanong nito. 

"Gboi Arpon? How are you?"

He recognized this man. Hinahagilap lamang niya ang pangalan nito sa memorya niya at nagtagumpay naman siya.

Naitayo na siya ni Pancho ng makapagsalita siyang muli.

"J-jim Sta. Isabel?" kunot-noong tanong niya.

"Whew! I'm glad you remembered" eksaherado pang huminga ito. 

"Why wouldn't I?" nakangiti niyang tugon dito. 

They shaked-hands. His grip was still firm. Just like in the old days. He remembered hot flashes.

"What are you doing here?" tanong niya. 

"Well, I owned the place." nakangiti nitong sabi. And Gboi was dumbfounded. Great!

Itutuloy....

KUNG KAYA MO NANG SABIHIN 8

The kiss sent shivers down his spine. It made his knees even weaker. Good grief he wasn't standing. Isinisigaw ng isip niya na lumayo siya sa lalaking ito ngunit iba ang sinasabi ng kanyang katawan, ng kanyang puso. Ano ba ang mayroon ang lalaking ito at nagkakaganoon siya?

Umangat ang kamay niya para itulak ito ngunit hinuli lamang ni Pancho ang kamay niya.

"L-let me go" pagkaraan ng ilang sandali ay sabi niya ng pansamantalang bitiwan nito ang kanyang labi.

"You're free to go anytime,sweet. The question is do you want to?"

Noon niya naunawaan na binitiwan na nito ang kanyang kamay. Naka-alalay na lamang ng bahagya sa kanyang baba ang mga daliri nito. Anumang oras ay maari siyang umatras at tumayo upang makahakbang palayo rito, ngunit naroroon pa rin siya at parang naka-glue na sa pagkakaupo.

Inipon niya ang kanyang willpower para lamang manghina ulit ng bumaba ang mga labi nito sa mga labi niya upang siilin siya ng banayad na banayad na halik.

To put it simply - It was perfect.

Naalala tuloy niyang bigla ang mga reyalisasyon na nadiskubre niya noong gabi ng pagdiriwang para sa kanilang engagement ni Katrina. 

Hindi siya makapaniwalang nagawa niyang makipaghalikan ng ganoon kapusok. Ganoon karubdob sa isang lalaki ng parang wala ng bukas.

Natuklasan niya na ang atraksiyon na nadarama niya para sa lalaking ito ay mas matindi pa sa sikat ng haring-araw. Nakakalula ang intensidad ng emosyong nakapaloob sa ginawa niyang pagka-alala sa halik na iyon.

Ikalawa ay ang kakaibang pakiramdam na ginising nito sa kanya na hindi pa rin niya magawang pangalanan hanggang ngayon. It was as if he wanted not just a kiss from him but the whole person as well. And everytime he tried to name the feeling, every effort was futile. Mas nahuhulog lang siya sa mas malalim na pag-iisip.

To put it simply. He's confused.

HINDI ganoon ang unang plano ni Panchito. Ngunit nauunawaan niyang ang kanyang mga naunang hakbang ay hindi na maaaring patagalin pa. Hindi na siya maaaring magpatumpik-tumpik pa at kailangan na niyang kumilos ng mabilis at umaksiyon sa kasalukuyang sitwasyon ngayon. Kailangan na niyang makapaglagay ng pag-aalinlangan at pagdududa sa isip ni Gboi para sa gagawin nitong pagpapakasal kay Katrina.

Wala lang siyang ideya na bago ang gabi ng kanilang "sagupaan" na dalawa ay mag-eenjoy siya sa gagawin nang higit pa sa inaasahan niya. Gboi's lips were the sweetest he had ever tasted. Aminado na siya roon bagaman at may pagtataka pa rin ay tanggap na niya iyon. Siya ang uri ng taong madaling makatanggap ng mga pagbabago sa paligid at isa na roon ang instant na pagkahumaling niya sa labi ni Gboi. Gaano man iyon ka-wierdo at kasagwang pakinggan.

Marahil ay maswerte na rin siya at nagkataong ganoon ang naging epekto nila sa isa't-isa. Kung Katrina kasi ay hindi siya uubra sa taray ng babae. Masyado itong mapagmataas. Ni hindi siya makalapit ng hindi ito nakabulyaw. Swerte at silahis pala si Gboi. 

Napakalakas ng tensiyon sa pagitan nilang dalawa. It was a kind of tension that no one could deny. It was sexual. It was physical. Nagtataka man kung paanong nangyari iyon ay ipinagkibit-balikat na lamang niya iyon. Tutal naman, it was not dirty or lewd. It was very natural.

Ngunit kailangan pa rin niyang mag-ingat. Hindi pa siya nakakapag-establish ng matinding emosyon dito para sa kanya. Kumbaga sa hagdanan, marami pa siyang aakyating baitang. Halik pa lamang ang sa kanila. Samantalang ang kina Katrina at Gboi ay isa ng opisyal na kasunduan.

He'll make sure this was going to be pleasurable for Gboi. Iyon ang isang bagay na malinaw na malinaw na maari niyang ibigay dito. At least. Para sa isang collateral damage.

Hinaplos niya ang pisngi nito. Bakas sa mga mata nito ang pag-asam. Parang batang humihiling. Hindi maiwas na mapangiti siya sa nakita habang hinahaplos ang makinis na pisngi nito.

"Alam mo bang kapag nakatingin ka sa akin ng ganyan sa akin ay gusto na lang kitang halikan ng halikan."

Nagkaroon ng pagdududa sa mga mata nito at alam ni Pancho na dapat niya iyong pawiin kaagad. Muli niya itong siniil ng halik. Nagtatanong tuloy siya kung paano nangyayari iyon.

Bakit ito nagpapahalik sa kanya ng basta na lang? Bakit naman gustong-gusto niyang halikan ito? Bakit naman hindi ito tumututol? Bakit parang nag-eenjoy na siya ng husto sa paghalik-halik dito? Hindi ba nito mahal kahit kaunti man lang si Katrina? Normal lamang ba ang lahat ng iyon? Kung ganoon ay bakit pa ito pumayag na magpakasal sa babae kung talagang mas malakas ang atraksiyon nito sa kapwa lalaki? Ahh!!! Nalilito na talaga siya.

Gusto niyang malaman ang lahat. Sa kabila ng kaalamang nagugustuhan na niya ang mga nangyayari ay mali pa rin iyon kung tutuusin. Hindi siya dapat na naaapektuhan sa halik ng kapwa lalaki. 

"MAGIGING MASAYA KA BA SA KANYA?"

Mga salitang nagpagising kay Gboi mula sa tila mahabang pagkakahimbing sa nakaka-hipnotismong halik ni Pancho. Kumalas siya rito at umatras bago tumayo at tuluyang humakbang palayo rito.

"God!" Sigaw ng isip niya. Ano bang nangyayari at nakita lamang niya ito ay ganoon na kaagad ang eksena sa kanilang dalawa? Nanatili lang siya sa pagkakatalikod dito. Naninigas pa rin ang kabahagi ng kanyang katawan sa pagitan ng kanyang mga hita. Nababaliw na nga siguro talaga siya.

Huminga siya ng malalim at pilit na ikinalma ang sarili at katawan. Narinig niya ang mahinang pagtawa nito sa kanyang likuran at ang pag-ingit ng upuan.

"Ipinatawag mo raw ako?"

Narinig niya ang mahinang pagtuktok nito sa lamesa niya.

Iniayos niyang muli ang pakiramdam bago ipinasyang humarap dito. Bahala na si Batman. Unit-unti siyang bumalik sa pagkaka-upo.

"Hindi ko alam na ikaw pala ang chief mechanic ng kumpanya." gusto niyang palakpakan ang sarili at nakisama ang kanyang boses habang nagsasalita. Nanginginig pa rin kasi ang kanyang kalamnan.

"Ako ang in-charge sa mga service vehicles natin. Under siyempre, ng supervision ng kapatid mo." matter-of-factly na turan nito. 

Naalala naniya na dalawa nga pala ang departamento na hawak ni Elric. Ito nga rin pala ang naka-assign sa man-power at deployment ng kanilang mga agents sa probinsya at karatig-lugar.

"Hindi mo ba talaga alam o, paraan mo lang ito upang makita akong muli?" panunudyo nito sa kanya.

Napatanga siya rito at bahagyang namula sa sinabi nito. He replied indignantly. "Oh boy! Kasing-taas ng mga building dito sa Makati ang tiwala mo sa sarili, no?"

He twitched his lips in a facsimile of a smile. "Masyado kang defensive Gboi. Samantalang gustong-gusto mo naman na nadirito ako. Eh, kung hinahalikan kaya ulit kita riyan?" 

"You have no scruples, Vergara!" 

"So I've been told. Don't you want to find out just how decadent I am?"

Bahagya siyang napatanga rito. Hindi pa rin siya nasasanay sa lalaking ito. Naiilang pa rin siya sa pagsagot nito sa ingles. Mukhang napakahusay nito. Ipinasya niyang isatinig ang nasa isip.

"Mukhang magaling ka sa English. Anong kurso ang natapos mo?"

He heard him chuckled. Tiningnan niya ang mga ngipin nito. Pantay-pantay lahat iyon at parang sa commercial model ng toothpaste.

Hinawakan nito ang baba at sa pakunwaring pag-iisip ay pumorma ito. Tumiim ang mga mata nito na nakatitig sa kanya na bahagya niyang ikinailang.

"Mas magaling pa ako sa mas maraming bagay. Iyon lang ba ang gusto mong malaman? Sabihin mo lang at marami pa akong interesanteng kayang ipakita at gawin sa iyo." nanunukso ang tinig nito.

He suddenly felt hot all over again. Napa-iling na lamang siya.

"That didn't answer my question." He replied.

"It's irrelevant."

"It is not!"

"It is."

Naunawaan niyang kinukulit lamang siya nito sa pagkakataong iyon. Hay!Kung bakit ba naman ayaw tumigil sa pagrigidon ang puso niya. At kung bakit ayaw nitong tumigil sa ginaggawa nitong iyon. Kaya naman niyang harapin ng maayos ito, only if he'd stop being so charming, annoying and dangerously handsome all at the same time.

Napabuntong-hininga siya at ipinasya na sabihin na lang ang dahilan kung bakit niya ito ipinatawag para matapos na ang paghihirap ng kalooban niya. Torture na iyon na maliwanag.

"Anyway, ipinatawag kita dahil makikisuyo sana ako na sunduin mo ang mga ipina-kuha kong sasakyan sa States. Ayoko ng bumili ng bago at wala na akong panahon." pag-iiba niya ng usapan.

Nakataas ang kilay na umayos ito ng upo sa pasasalamat ng kalooban niya.

"Darating ang mga iyon bukas ng alas-dies. I've already asked my secretary for the authorization ng sundo na makarating hanggang sa tarmac. Nakontak ko na rin si Mr. Tan at sinabing iko-coordinate na lang daw niya kayo bukas sa mga tauhan niya. Here are the papers na kailangan with regard sa Customs, if ever, magkaroon ng questioning." business-like na ang tinig niya.

Iniabot niya ang papeles dito ngunit imbes na ang mga papel ang abutin nito ay ang mismong kamay niya ang hinawakan nito.

Napatitig siyang muli rito. His resolve was weakening moment by moment ng dahil sa lalaking ito. Parang may ilang-libong boltahe ng kuryente na dumaloy sa pagkakahugpong na iyon ng kanilang mga kamay sa kanyang katawan.

"Bakit mo ba ito ginagawa?" nanghihinang tanong niya. Wala na suko na siya.

Pancho just stared at him. Muli nitong inilapit ang mukha sa kanya. Napapraning na siya sa intimacy na ipinaparanas nito sa kanya. Di bale sana kung babae siya. Ang haba na siguro ng buhok niya. Naiinis na ibinaling niya ang mukha palayo rito para lamang pigilan iyon ng mga palad nito.

"Naniniwala lang ako na kapag gusto mo ang isang tao ay dapat na ipaglaban mo ito. Sa kaso nating dalawa, alam ko na alam mo na mayroong "tayo". Bakit parang hirap kang tanggapin iyon at nilalabanan mo? Hindi ka ba napapagod sa kaka-iwas sa akin?" 

Napaawang na lamang ang mga labi niya. Somehow, this man always managed to make him at a loss for words...

Itutuloy...

IDOL KO SI SIR 7 (BOOK 1)

By: Michael Juha

Mabilis ang mga pangyayari at naalimpungatan ko na lang na naglapat na ang mga labi namin ni Sir. Hihilahin ko na sana siya pahiga sa sofa nung bigla na lang syang kumalas sa pagkayakap ko at tumayo. “Carl, I have to ask you to leave...” ang tugon nya, habol-habol ang paghinga.

“James, I don’t understand!” sagot kong biglang nanlaki ang mga mata sa pagkalito.

“Just leave Carl, OK?” diin nyang mejo tumaas ang boses.

Parang nag-init ang tenga ko sa narinig at sa naunsyaming halikan. “No, James, unless you give me a really good reason why I should leave. Ano ba ang nangyari sa iyo? Palagi ka nalang ganyang gumagawa ng hakbang na hindi ko maintindihan? Dahil ba sa halik ko? Bakit, di mo ba nagustuhan ang halik ko, ha?” ang pasigaw kong sabi sabay duro sa kanya.

“Wag mong pag-initin ang ulo ko, Carl. I said leave now at baka masaktan pa kita”

“Di saktan mo ako kung gusto mo! Magaling ka naman sa martial arts e, kayang-kaya mo ako!” ang paghamon ko sabay kuha sa bote ng alak at tinungga iyon, at tinungga ulit hanggang sa halos maubos na ang laman nito.

Wala ng magawa pa si Sir kundi ang pagmasdan ako. At para mainis sya lalo, hinubad ko ang t-shirt ko at sumayaw-sayaw sa harap nya. Subalit sa sobrang hilo, naduwal ako na agad naman nyang naagapan at nasalo ang katawan. Pinaupo nya ako sa sofa. Hindi ko na nakayanang tumayo pa at sumuka na lang ako ng sumuka, nagkalat sa carpet at sa sofa. At pati pantalon ko’y nasukahan din. Yun na ang huli kong natandaan.

Mga 9am kinabukasan nung mahimasmasan na ako at magising. Masakit ang ulo, mahapdi ang sikmura, at tila disoriented. “Kaninong kwarto ba to? Bakit ako nandito?” ang tanong ng utak ko. Kinapa ko ang katawan, wala akong suot na damit pang-itaas. Naka shorts pero di ko alam kung kanino. Pilit kong ni-recall ang mga pangyayari hanggang sa naalala ko ang pag-inum, ang pagsasayaw, at ang pagsuka. Bumangon ako at paika-ikang lumakad patungong kusina. Sumalubong kaagad sa pang amoy ko inihandang almusal ni Sir James, nakalatag sa mesa ang fried rice, hotdog, scrambled egg at daing. “Hmmm, ang sarap!” sabi ko sa sarili. Dumeretso na ako sa may wash basin para maghilamos at pagkatapos ay umupo na sa may hapag kainan kaharap ni Sir james na nakaupo na rin at naghintay na lang sa akin.

“Morning Carl! Coffee or milk?” ang tanong niya na nakahanda ang mga kamay na ipasa sa akin ang kung ano man ang pipiliin ko.

“Morning James, coffee please...!” ang maiksi kong tugon at bitiw ng napakagandang ngiti. “Hmmm, ang sarap ng daing! Na-miss ko tong ganito kina Tatay Nando ah!” sabay tanggap sa kapeng ipinasa nya.

“Hahaha! Yeah, sa kanila nga galing yan, dala ni Maritess. Kumusta ka na at kumusta ang tulog mo?”

“Mejo masakit pa ang ulo pero inspired...” Di ko na dinugtungan pa ang sinabi. Nag-uumapaw pa kasi sa isipan ang sarap na nararamdaman bunga ng paghalik ko sa kanya nung nakaraang gabi. Pero sa loob-loob ko, gusto kong magtanong sya kung bakit ako ‘inspired’. “Ganda ng tulog ko, grabe! Wala akong matatandaan kahit na ano. For the first time in my life iyon pa siguro ang tulog kong dire-diretso... Pasensya kana pala sa akin kagabi ha? Ang naalala ko sumasayaw ako tapos yun na, deretso nang bumagsak at nagkalat.”

“Hahaha! Oo nga, lasing na lasing ka. Paanu ba naman, inubos mong mag-isa ang buong bote ng alak.”

Mejo na-disappoint ako ng di sya mag-follow up kung bakit ako inspired. “Ok, fiine” bulong ko sa sarili. “Sorry talaga James, pasensya na... Oo nga pala, sa kama mo ako natulog ah. Ikaw, san ka natulog?” ang tanong ko’ng na-excite sa possibility na nagtabi kami.

“Sa kama ko, syempre. Anlaki nyan eh, kahit isang buong pamilya pa ang hihiga jan, walang problema...”

“Talaga?”

“Talaga!”

“I mean talagang jan tayong dalawa natulog?”

“Oo nagtabi tayo. Bakit may problema ba?”

“Hehehe! Wala naman. E yung pagpalit ng shorts ko, panu mo ginawa?”

“Kakatuwa naman yung mga tanong mo. E di syempre, hinubad ko yung jeans mo. Pinunasan ko pa nga ang buong katawan mo ng hot towel dahil para kahit papanu makakatulong iyon para mawala ang pagkalasing mo?”

“Talaga? Ginawa mo yun? Ahhh, kakahiya!” ang sabi kong kunyari hiyang-hiya, di nagpapahalata na parang malaglag na ang puso sa sobrang galak. “E... di naka-brief lang ako nung pinunasan mo?

“Oo, yeah... yeah” tumango-tango sya, naka-concentrate lang sa pagkain.

“Kakahiya talaga! Shiiiit! E... yung anu ko, hindi naman nagwala?”

“Anong ‘ano’?”

“Hmmmm, kunyari pa to!” bulong ng utak ko. “Yung ano, ito... junior ko” turo ko sa harapan ko, mejo kinilig.

“Ah, hahaha! E... di ko na matandaan eh. Wala naman akong malisya jan, pareho naman tayong may ganyan...”

“Panis! Panis talaga!” sabi ko sa sarili. “E, bakit mo naman naisipang punasan ang katawan ko?”

“Wala akong choice e. nandito ka sa poder ko I have to do what is necessary. Kahit kanino, gagawin ko iyon. Pero so far, ikaw pa lang naman ang may malakas ang loob na uminom dito sa flat ko ng walang pakundangan kung kaya pa ba ng katawan o hindi.” sabay iling at bitiw ng ngiting nang-aasar. “Teka, bakit ganyan ang linya ng mga tanong mo?” dugtong nya.

“Wala lang... nahiya lang ako sa iyo, e. Baka isipin mong bumalik na naman ang pagka-bad boy ko.” palusot ko.

“Don’t worry, I understand...”

“Thanks James. Ambait mo talaga. Teka... nung magtabi tayo sa pagtulog, wala ba akong ginawa, o ginalaw?”

“Wala naman, good boy ka. Kaso, nagsasalita ka habang tulog.”

“Talaga? May naiintindihan kaba”

“Hindi masyado pero yung ‘i love you’ lang. Sino ba yang love interest na yan?”

Feeling ko humigpit ang balat ng mukha ko sa tanong niya. “A, e...” Di ko itinuloy ang sasabihin. Tinitigan ko lang si Sir James.

“Ummm, ano? Bat ganyan ka kung makatitig?”

“Wala lang...” Sandaling nag-isip kung itutuloy bang sabihin ang nilalaman ng kalooban. “A, e... James, pwedi ba akong magsabi sa yo kahit na ano?” ang kagat-labi kong tanong.

“Syempre naman, ikaw pa. Kahit nag-set na ako ng ‘distance rule’ para sa iyo, subalit dahil nandito ka na sa bahay ko, i- suspend ko muna iyan, wala akong magawa. At lubos-lubusin mo na dahil sa susunod, baka hindi na kita payagan pang pumunta dito na nag-iisa, alam mo na ang ibig kong sabihin...”

“Pero promise hindi ka magalit sa maaaring itanong ko?”

“Try me.”

Huminga ako ng malalim. “James... yung nagsasalita ako habang tulog?

“Yes?” sabay subo nya ng pagkain, pinagmasdang maigi ang mukha ko, tila inip na inip at excited sa susunod na bitiwan kong salita.

“Para sa iyo yung ‘I love you’!”

Nabilaukan bigla si Sir, napaubo at kumuha ng tubig habang ramdam ko naman ang pamumula ng mukha ko sa sobrang hiya at di maintindihang bilis na pagkabog ng dibdib.

“Carl, wag kang magbiro ng ganyan, ok?”

“Totoo yan, James. Since last year ko pa nadama sa iyo to, nung simulang magbati tayo at narealize ko ang lahat ng mga pagkakamali ko. Tiniis ko lang, James. Isang taon akong nagtiis. Kaso, hindi ko na talaga makayanan e. Kung napapansin mo minsan kapag nag-usap tayo, malungkot ako. Ikaw palagi ang nasa isip ko, James. Maniwala ka, di ako gumagawa ng gimmik. Di ako nagbibiro. Di ako lasing o naka-droga. Di ko maintindihan ang sarili kung bakit ako nagkaganito. Litong-lito talaga ako, James. Kaya sensya nang nasabi ko to, di ko na talaga kayang itago pa.”

Napailing si James, nag-isip. Di malaman kung matawa o seseryosohin ang narinig. Tinitigan nya ako. “Ok, granting na maniwala ako sa sinabi mo, ano ngayon ang gusto mong mangyari?”

“Yun lang... ang malaman mo kung ano ang naramdaman ko para sa iyo, at ang malaman ko din kung may naramdaman ka sa puso mo para sa akin. Yun lang.”

Natahimik sya ng saglit tila nag-isip kung ano ang isasagot. “Alam mo Carl, hindi issue dito kung may naramdaman ako para sa iyo o wala. Ang issue dito ay kung tama ba o mali – ako, bilang guro at part ng administration ng school at ikaw, bilang estudyante. And in my prudent judgment, that is wrong Carl.”

Tila binuhusan ako ng malamig na tubig at biglang nanlumo. “Ok James, nandun na ako, it’s wrong if you say so, based on some code of something, whatever. But just this question... may naramdaman ka ba para sa akin? Sugutin mo ako, James... and look at me, please?”

Yumuko lang si James, walang binitiwang salita. Dahil dito, nagduda ako na meron din syang naramdaman para sa akin at sadyang itinatago lang nya dahil sa position nya sa school. At ito ang nagpalakas ng loob kong i-convince sya at pakawalan iyon.

“James, I don’t believe in right or wrong sa pag-ibig. Ito’y walang kinikilalang code of conduct, walang rules. Kaya nga hindi mo pweding husgahan ang pag-ibig kung tama o mali ito e, di ba? Ito nga, hindi ko alam kung bakit bigla nalang akong nagkaganito. Can you blame me? Can you say I am stupid? Can I say God is stupid too because he gives me this feeling? But I feel it James. I don’t know why, but that’s the truth and it hurts, and it’s killing me. I can’t deny it, I can’t ignore it, I can’t suppress it. It just came up from nowhere, and that’s it. I know James na sa ginawa kong ito, there is a huge price to pay. But I am willing to give up everything, James – everything, maipaglaban ko lang ang nararamdaman ko para sa iyo!”

“Hindi ko talaga alam, Carl kung matawa o anu. But ok, you are correct in saying that we can’t judge feelings. Feelings per se are amoral. You can’t say if it’s right or wrong, or if it is good or bad. It’s part of being human. But what you do about your feelings makes the difference. If you kill because of love, then that is wrong. If you shoot down a teacher just because you love him, that is selfishness... and it’s not right, is it Carl?”

“So... you mean to say that you have feelings for me too, right, James? And the reason why you don’t want to open it up is because you are bound by your stupid code of ethics, your rules, your professional etiquette or morality standard whatever; because if I ‘shoot you down’ as you said, I am selfish, and that is wrong, am I right, James? Tell me... tell me James!” ang sabi kong pasigaw sa kanya.

Mukhang napikon si Sir sa sinabi ko. “I think you are missing something here Carl and I don’t think this discussion is gonna end up somewhere. I suggest we continue our breakfast and talk things over later, ok?”

“O yeah, now I’m missing something, ha? Hindi naman ako nakikipag-argumento James e. I just asked a simple question and all I need is a simple yes or no. Do you love me? That’s my simple question. Why is it so hard for you to answer that?”

“Babalik na naman ba tayo? I answered you already. And my answer was – and I will say it again – ‘that is not the issue’! Why is it so hard for you to understand? OK, ganito na lang, di ba in two-week’s time ay graduation na? The night before the graduation, I can invite you over. Bale treat ko yan sa iyo because I know that you are a candidate for the top honors. After all, it’s the end of the school year, and maybe we can have a nice, clean bonding before you leave the College and the people you’ve met here. What do you say?”

Kahit bitin na bitin pa ako sa walang kalatoy-latoy na sagot nya, pumayag na rin ako. At least, pumayag sya na mauulit muli ang pagtatagpo namin sa flat nya. “Baka sa pagkakataong iyon, mapilitan na talaga syang sabihin sa akin ang nararamdaman nya o kaya’y bibigay na din syang kusa” bulong ko sa sarili. “Do I have any choice?” ang sagot ko nalang sa tanong nya.

Dumating ang takdang araw, ang araw bago mag graduation at kung kailan kami muling mag-usap ni Sir. Di ko lubos mailarawan ang tunay na naramdaman. Masaya dahil sa wakas, ga-graduate na. At hindi lang basta gagraduate, may honors pang makamit at malamang may mga leadership awards din. Ngunit sa kabila ng lahat, hindi ko maitatwa ang lungkot ding nadarama. Masakit isipin na bilang na lang ang mga araw ko sa campus. Hindi pa ako handang baguhin ang mga routines na nakasanayan, ang mawalay sa pananaw ang mga lugar sa school na palaging pinupuntahan, ang iwanan ang mundong naging bahagi na ng aking buhay. Sa likod ng utak ko ay sumiksik din ang takot ng pagharap sa bukas, ang pagtahak sa landas kung saan ay susuungin ang mga panibagong hamon. Pakiwari koy kulang pa ako sa kakayahang harapin ang mga ito. O baka nga lang siguro, dahil ayaw pa ng kaloobang tanggapin ang pagbabago, ang mawalay sa mga taong natutunan kong mahalin sa tatlong taon kong pag-aaral at pagsisikap sa lugar na iyon, ang mga masasayang alaala, at lalo na ang taong syang nagpapabago ng pananaw ko sa buhay, iniidolo, at sa kalaunan ay minahal – si Sir James. Sumiksik muli sa isipan ang mga nagdaang araw kung saan minamaliit ko pa ang eskwelahan at mga tao doon, ang matinding galit ko kay Sir hanggang sa naituwid nya ang baluktot kong pananaw at tuluyang hindi na sya maiwaksi-waksi sa isipan. Nagsusumigaw ang puso na sana maibalik pa ang panahong iyon o kayay mahabaan pa ang mga araw. Ngunit wala akong magawa kundi ang tanggapin ang masakit na katotohan na kinabukasan o sa makalawa ay ibang klaseng mundo na ang tatahakin ko...

Maaga akong nag-report sa school sa araw na iyon. Palibhasa, may final rehearsals sa graduation at syempre, nakaukit na sa isipan ang pagkikita namin ni Sir James sa gabi ding iyon. Kahit papano, may excitement din akong nadama.

Nasa gate pa lang ako ng campus nung may tumapik sa balikat ko. Si Ricky. At sadya palang hinintay ako para tanungin kong may alam na ba ako sa isang video clip na tinagurian nilang “mother of all scandals” na umiikot sa campus simula pa nung isang araw.

“Asus... pati ba naman ikaw e, nakikisawsaw sa mga intriga na yan? Kadami-daming may mga video clips jan e. At napakadami na ring scandal dito sa campus na to. Yung iba jan gawa-gawa na lang para may mapag-usapan.”

“Bro, iba to, maniwala ka, magkakainteres ka dito, sigurado ako”

At bakit mo naman nasabi yan, aber?”

“Dahil ang taong involved dito ay malapit sa puso mo.”

“Ha? Sino?” Ramdam ko ang biglang paglakas ng kabog ng dibdib.

“Si Sir James!”

(Itutuloy)